Turbinane på Guleslettene synte seg i all sin forferdelse |
Svarte skyer på gang |
ds |
Eller - "han kappsprang med døden mot løa og slo han med knapt eit sekund" - for det vart slik med ein rask tur på Toreheia og Skylefjellet i stad. I berre shorts og joggesko såg eg det bryggja opp med blå skyer og regn frå sør! Eg nådde heim att før det bar laust - greitt det når det brått vart temmeleg kaldt i vinden som kom. Regnet skulle eg tolt - det var verre med alle varmegradene som forsvann ganske så fort.
Elles heilt topp i det tørre lendet. Ja, eg har knapt sett det så tørt før. Alle elvane var knusk tørre! Veldig uvanleg. Ja, eg kan ikkje hugse maken. Det er vel gjerne i ein slik samanheng ein brukar i manns minne.
LIkevel i alt det flotte - vindturbinane på Guleslettene synte seg i all sin forferdelse. I dag spesielt synbare i sola som var der nord. Noko bilder fekk eg ikkje til sidan eg hadde berre mobilen med. Men på det øverste kan ein skimte dei. Veldig synlege med det blotte auge. Eg undrar berre på kor ille dette blir når turbinane på Lutelandet kjem opp- det blir jo mykje nærare.
Mobil
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar