Sauesanking

Ein rast i solveggen ved Svartevatnet

Det siste eg såg til sauene (midt i bildet) ovanfor Krikavatna

Sunnfjords perle - Svanøy

På veg vestover til Blåfjellet t.v. Med øyane i Florø i synsranda.  

Eg tok del i sauesanking i dag. Så eg begynte å gå heime frå i 07.30 tida etter eit GPS signal på ein sau heilt ute på nordsida av Blåfjellet i Grimelia. Ganske langt vest får ein seie når sauen var heimehøyrande i Vågane. 

Det var ein kald morgon. Etter 30+ på Kreta i 14 dagar var det svinkaldt i vinden ovanfor Rinda. Og ved Mangevatna måtte det dun og hanskar til + den vindtette hua eg har brukt i mange år... Og jammen kunne eg tenkt meg stillongs òg. Elles var det skya med gløtt av sol. 

Vel, eg toppa ut Blåfjellet i vinden. Men såg ikkje noko til sau og lam. Ikkje frå Mangevatnnipa heller. Så då gjekk eg heile nordsida mot Stavfjorden inn mot Skylefjellet. Opp og ned dalane og haugane. Men nokon sau såg eg ikkje. Fordømt òg. Frå toppen av Skylefjellet derimot såg eg fleire i stigninga mot Toreheia. Midt i ruta. Javel, ja... Då var det berre å halde fram austover og få med desse via Toreheia til Hjartebuvatnet og Ytrevågefjellet. 

I starten på bakkane oppover tok likevel saka ei anna vending. Ei s(n)auvending for å seie det slik. For eg såg ein person kome over høgdedraget lenger oppe som eg gjekk til møtes. Det viste seg å vere Tormod S. i sankelaget frå aust. Vi vart einige om at han tok sauene austover. Og eg ja, kunne snu og gå heim igjen. Då via Krikavatna, Svartevatnet og Rinda.

No vart det nokre timar trakking dette. Så trimmen var eg ganske nøgd med. Men om det går igjen ein sau her oppe eller ei det får no tida vise. Iallefall er det meldt bra ver framover, så kanskje kan det blir ein ny tur med det første. Sydenkaloriane lyt jo få føter å gå på...😄

Ein sommar er over

Imbros ravina og Frangokastello får stå som eitt av høgdepunkta i sommar
(sjå bildelink)

...men minnene vil bestå. Ja så er det sagt og skrive. Og det kan eg vel slutte meg til akkurat her og no.

Vi har feira 80 års dag ei helg i Bergen. Vore i Skjolden nokre dagar. Og på Sunnmøre og Romsdal ei veke. Og hatt rikeleg med besøk her heime på Yndestad. Vi avslutta så sommaren med 14 dagar på Kreta! Vedlagt ligg bildefil frå denne turen. 

Det vil sjølvsagt føre for langt å gå i detaljar på alt dette. Mange av bilda mine er dessutan private. Men i denne bloggen ligg fila frå Kreta. Og eitt av høgdepunkta vandringa gjennom Imbros ravina og til den flotte stranda i Frangokastello med det venetianske fortet! 

Vi var elles tur med Apollo til fjellandsbyar. Med Little train til mellom anna kloster og for å besøke vinproduksjon. Og gjekk daglege turar langs stranda.  ++. 

Alt i alt ein veldig flott og innhaldsrik sommar. Toppa med mykje sosialt besøk og sol og varme på Kreta. Batteria kan vel no seiast å vere lada. Så får vi tru på godt vèr og fine fjellturar framover 😉    

Foto Platanias Kreta ++ 240824-070924

Imbros Gorge, Komitades og Frangokastello

Olaug i Imbros ravinen 

Frangokastello 

Frå mobil.

I går gjekk vi den flotte turen gjennom Imbros ravinen til Komitades og Frangokastello. Og den suverene stranda til sistnemnde. Dette på sørsida av Kreta. Turen gjekk arrangert gjennom Apollo. Vedlagt ei bildefil frå turen. 

Foto Imbros Gorge, Komitades og Frangokastello 030924 

Fantastiske Kreta

 

Utsikt frå altanen 

Vi venter på mat

Bak ei kyrkje.

Kvelds stemning 

Olaug på altanen

Olaug i Chania

Nokre bilder hittil frå turen vår til Kreta. Fantastisk flott på alle måtar. Rundt 30 grader og sol, sol og atter sol. Og fantastisk mat. Vi har hatt ein busstur opp i fjella med diverse stopp i eit par landsbyar med omvisning og ein bytur til Chania. Imbros ravinen står for tur på tirsdag. Vi har ei veke igjen å kose oss på. God helg!

Dette er ein blogg frå mobilen. 

Oss i Chania 

Sørlege breiddegrader

No tek vi oss ein tur til sørlegare breiddegrader. Til Kreta. Skal bli godt med litt varmande sol og sommar igjen. Det har vore skralt med det hjå oss siste vekene! Så her på bloggen tek eg september litt på forskot. Som ei påminning om kor flott denne månaden kan vere. 

Litt nytt

Eg har gått ein del turar på Høgeheia i det siste. I alt slags vèr. Det er ikkje alle slike turar eg bloggar lenger. Men i dag var det solgløtt og ganske fint til ein forandring. Så ovanfor nokre bilder. Elles rimeleg vått i deler av stien. Og somme plassar små elvar etter alt regnet. Trimmen gjer som alltid godt!

Då det tok av...

Tilbakeblikk på deler av ruta frå Blegja til Driveknolten via Eitrenipa t.v. og Nipebu utom venstre kant...

Eit tilbakeblikk frå minneboka 26/7-08 😎

Todagars-turen eg skreiv om på bloggen hin dagen vart ikkje heilt som tenkt. Den vart litt forkorta, til ein lang eindags-tur. Det vart inga overnatting på Nipebu denne gongen og Skålefjellet vart kutta ut.

Eg starta i Rørvika ca kl 08 og gjekk på Blegja. Eit lite skylag låg perfekt framfor sola heilt opp til hytta. Akkurat som sist eller gongen før. Det gjekk kjapt og fint heile vegen til topps. Og eg trur knapt eg har nådd toppen på kortare tid. Godt før kl 10 toppa eg ut i berre shortsen og joggesko og ei rumpetaske, i strålande sol og ein liten kjølande bris. Nydeleg!

Eg gjekk så sørover platået og ned sørvestkanten til skaret mellom Blegja og Likkjeblegja, og opp på sistnemnde. Det er veldig bra utsikt til Dalsfjorden og Dale her i frå. Blåegga-massivet tronar vestover.

Turen utover til Eitrenipa er tøffare enn du trur, hvis ikkje du er noko kjend. I luftlinje er det ikkje så langt kanskje. Du har Eitrenipa i sikte det meste av vegen. Men opp og ned, og fleire forkastningar mot gåretningen vestover, tek tid og krev innsats. No har vi varda utover slik at det er lettare å finne "hola" opp og ned forkastningane. Det sparer ein tid på. Eg tok ca tida i dag frå Blegja til Eitrenipa, og det gjekk faktisk lenger tid ut på Eitrenipa enn det gjorde frå Rørvika til Blegja. Det er såleis ein grei målestokk hvis du tek turen. Eg toppa ut Eitrenipa litt før 12.30.

Det hadde vore veldig behagelege forhold heile vegen hit. Ein litt kjølande vind hadde gjort det heilt topp å gå. Det vart annleis vidare vestover i lågare lende.

Eg gjekk ned skåra som vender sørover på framsida (her er ei skår som nesten går identisk ned på nordsida mot Leknesvatna òg. Går du ned her kan du gå til Markavatnet som eg gjorde sist). Og vidare ned Eitreskaret og tok den merka løypa mot Nipebu.

Det vart frykteleg varmt. Det steikte i bakken ned skaret. Lufta stod stille. Og sveitten sila... Eg var for alvor begynt å kjenne kva eg hadde gitt meg i kast med. Heldigvis er det ganske mykje unnabakke til du står på kloppa ved sørenden av Krokavatnet. I elva her stakk eg heile hovudet under i det halvlunka vatnet fleire gonger, og drakk grådig gong etter gong. Eg var tung i hovudet, svimmel og sliten i beina. Eg tenkte på dehydrering...

Heldigvis hadde eg teke med meg nokre XL1 tablettar (druesukker) og rosiner i ein pose. Eg heiv inn på eit par nevar med rosiner og saug i meg eit par tablettar. I tillegg fann eg ut at buffen eg hadde med meg kunne vætast og brukast til å kjøle ned hovudet med. Det var faktisk ein god idè. Resten av stykket mot Nipebu gjekk difor bra.

Eg hadde tenkt gjennom ein alternativ plan når eg kom fram til Nipebu. I stadenfor å overnatte og bruke søndagen på Driveknolten og ut att på Skålefjellet, kutta eg overnattinga og sistnemnde fjell. Det ville bli like varmt i morgon. Og eg var ikkje heilt innstilt på ein slik dag til, sjølv om det var kortare søndagen til Stongfjorden. Når det så viste seg at det var litt opptatt på hytta òg, bestemte eg meg for å ta Driveknolten og gå til Rivedal etterpå.

Eg hadde informert Olaug på førehand. Ho hadde visst lege i fjæra heile dagen, så det gjekk greitt å få henne til å hente meg.

Turen sørover frå Nipebu til Svartetjønna gjekk for så vidt greitt. Her er jo litt opp og ned her òg. Men sola steikte mitt i fleisen og det var vindstille. Eg var glad for kvart minste skuggeparti eg fann. Det var visst sauene i området òg...dei var ikkje vanskelege å finne!

Frå Svartetjønna og opp dei krevjande bakkane på Driveknolten gjekk det seint. Eg var trøtt i føtene og hovudet etter ein lang og særs varm tur. Eit par tre mindre stogg og nokre munnfullar blåbær halvveges opp hjelpte faktisk bra på. Og eg fann nye krefter opp dei siste, bratte svaberga. Varden nådde eg kvarteret før 16. Flott! Høgare opp skulle eg iallefall ikkje fleire gonger i dag!

Eg åt opp resten av rosinene og drakk opp siste resten av vatn, før eg gav meg i kast med vegen vestover til Rivedal. Sola steikte ubarmhjertig på den oppheta kroppen min. Men no var jo enden i sikte innen ein times tid. Eller det vil seie - det gjekk vel nærare 1,5 time før eg var i Rivedal igjen. Det var blytungt siste stykket. Føtene brann i joggeskoa. Då er det heller ikkje moro å gå nedover bakke. Heldigvis låg heile vegen til kraftverket i skugge ned til Rivedal. Det var ei lette... Etter 9 timars gange, utan pausar å snakke om, var det nok både fjell og sol i dag...

Det var ein tøff tur, spesielt siste delen. Første halvparten var rein nytelse i kjølande vind høgt oppe. Deler av den siste, reine styrkeprøva og ganske slitsomt... Og i kveld kjennest det ikkje ut som eg ville ha gjort turen opp igjen - iallefall ikkje i morgon....:-)

Foto Blegja Eitrenipa Driveknolten Rivedal 260708

Luftige møte i sommarvind

To kjenningar eg traff på i sommarvinden - med luftig utsikt til Stongfjorden...

Vinda ruska bra i kroppen (og håret)...

Desse m.fl. traff eg også på - og fekk gitt rapport

Eg gjekk meg ein tur på mitt kjære Toreheia i dag. Både for å sjå etter nokre sauer og sjekke ut ein tur på fjelltrimposten. Begge ting klaffa. I overskya vèr. 

No bles det ganske så bra søraustvind på toppen. Også ned att på Yndestadhøgeheia. Her traff eg på to kjenningar på veg opp denne ruta. Vi slo av ein prat i den friske sommarvinden. Med den luftige utsikta ned til Stongfjorden. Like etterpå og litt lenger vest traff eg dessutan på eit yngre par. Det vart tid til nokre ord her òg. Kjekt å sjå turfolk her oppe. Ikkje nett kvar dag det skjer. Her er plass til fleire enn meg og sauene - for å seie det slik...😅 

 Foto Toreheia 060824

Skjolden m.m

Wittgenstein-hytta i Skjolden

Badestranda i Skjolden

Olaug på stien til Wittgensteinhytta

Feigesagi

ds

Bølifossen i Mørkridsdalen

Olaug og eg hadde oss nokre fine dagar i Skjolden forrige veke der vi besøkte familien til Ingrid Anita, Torbjørn sin sambuar. Vi var opp Mørkridsdalen, vi bada og gjekk til Feigefossen/Feigesagi. Dette utanom trilleturane vi gjekk med tvillingane deira. 

Bilda er for det meste private, men ovanfor nokre klipp. 

Hafstadkleiva og Bulandet

Ein matbit etter turen i dag

Blomsterpiken på Melværråen

På Melværråen

Melværråen

Hillersøy

Hafstadfjellet i går

På veg opp Hafstadkleiva i går

Eit lite blogginnlegg frå eit par feriedagar. 

I går hadde vi ærend i Førde. Etterpå gjekk vi opp Hafstadkleiva til Hafstadfjellet. I flott vær. Mitt første besøk her. Og utsikta på toppen var super den! Til Digernesvatnet, Førde og mot Jølster. Men turen ned att den bratte, grusa og steinlagde fjellsida var no so som so. Ilt for føtene iallefall. Så neste gong blir det ein annan veg ned igjen. Til Bekkjavatnet eller Bruland. 

I dag reiste vi til Værlandet og Bulandet. Og gjekk rundruta om Melværråen med litt stolpejakt. Og heldige var vi med været her. Såpass at vi fekk oss ei matykt etterpå. Men veret slo om. Og på besøket på Hillersøy og "havfruene" ... (sjå foto) pøsa det ned. Så det gjorde godt med litt mat og tørke på Havsalaten etterpå. Fin tur!