Himmelsk lysspel i adventstid

Gudane held adventsfest i Stongfjord-fjella

Du verden for ein tur. For eit herrens fyrverkeri i lys og vinterlege fargar. Eg vart nesten djupt relegiøs på flekken. I skrivande stund kan eg ikkje hugse å ha vore med på ei liknande oppleving ein adventsdag!

Eg tok av garde i 9-tida straks etter det var lysna av dag. Var litt inne på tanken å gå opp att på Skålefjellet, men klok av skade frå forrige helg og baksinga i snøen då, bestemte eg meg for rundturen over Yndestadfjellet-Toreheia-Skylefjellet.

Eg gjekk opp vegen til Hans;en som vanleg - var jo egentleg rett nedattkomen følte eg, frå i går kveld...:-) Men i dag tok eg opp Selda og ikkje over Rinda. Første skoddedottane traff meg rett over Selda. Men eg såg at det ikkje var av det tjukke slaget, så eg heldt berre fram.

Oppe på Yndestadfjellet var skodda letta på nordsida mot Krækavatnet, men låg som ein tjukk graut på sørsida av fjellet. Eg såg aldri Stongfjorden i dag, før eg var komen ned igjen!! Skodda låg som eit lok over bygda eit par-tre hundre meter oppe. Det er ei oppleving å sjå ned på skoddehavet....!

Oppe ved Toreheia letta skodda og skylaget, og sola stakk gjennom. Eit eventyrleg lys utspelte seg akkurat då eg var på toppen! Skyer i fleire fargar, vinterlege lange skuggar, skoddedottar, blå himmel, frost og snø laga ei fantastisk kulisse for meg der eg sat. Eg følte det som om gudane heldt eit vinterleg lysspel til ære for meg...Eit overnaturleg og dramatiske skue!
Eg klikka mitt enkle lommekamera det eg vann......!

Etter å ha bytta litt sveitte klede tok eg ryggen som går nordvestover nedatt på nordsida av Krækavatnet, og oppatt på Skylefjellet. På toppen her låg skodda som ein tjukk graut. Eg skreiv meg inn i boka - ingen hadde vore der sidan eg skreiv meg inn i går kveld. I dag tok eg meg tida til å byggje opp att og fikse på varden. No ser han nokolunde bra ut.

I tjukk skodde-graut tok eg løypa "mi" ned igjen mot Rinda og til bygds. Eg sette opp nokre nye vardar under vegs, og flytta eit par av vegstikkene litt.
Skodda letta heilt opp igjen i lia nedom Mangevatna. Igjen vart det eit vakkert lysspel nede mot hytta til Skåren og Svartevatnet. Sola stod akkurat ute i Eidsfjorden og skein sine vinterlege stråler i fjorden som skimrande sølv...!

Eg var allereie komen ned igjen på Rinda utan at eg heilt visst om det. Tankane mine var i de himmelske sfærar, og til lysspelet eg hadde fått vere vitne til!
For ein tur! For ei oppleving!
Eg var reint oppøst... Turen skal eg ta fleire gonger i vinter gjennom bilda...!

Vinter i Stongfjordfjella 081207_1