Pause med panoramautsikt frå Størdalsstauren mot Stavenesodden
Eg tok avgarde frå Oslandsbotnen i dag tidleg kl 09 med ferdig pakka vinter-sekk innehaldande det meste av klesbyte, ekstra huer og vottar, Icer;s isbroddar og litt mat og saft.
Eg følte meg i fin form. 5-timars fjellturen i går kjende eg ingen ting til. Og julebordet i går kveld køyrde eg heim igjen frå tidleg ...:-)
Funklande stjerner i grålysninga og 3-4 minusgrader heime tala for ein frisk og solrik dag oppe på fjellet. Veirmeldinga kl 08 gav òg von om det same.
På toppen av Brekka var det eit godt austleg drag i lufta. Ganske kjøleg vind traff meg, kun iført trøye i ull og ei lett treningsjakke, hue, hanskar og den vanlege vindtette Bergans-buksa mi. Eg likar å gå oppover med minst muleg klede, noko som gjer at eg må halde meg i god rørsle heile tida for ikkje å bli gjennomkald...!
Eg gjekk vidare forbi Botnastølen og opp i Svædalen. Både Botnastølsvatnet og Svelivatnet var smekkfullt av vatn og isfritt. Ved midterste demma på sistnemnde, rann vatnet over overløpet. Stongsvatnet som er regulert i samband med dei to andre er også fullt. Så SFE har visst litt i reserve her oppe no!
Turen gjekk vidare oppover Svædalen, forbi "veirehytta" (her er beite for veiren om sommaren og det er sett opp hytte for tilsynet sin del) og opp på heia. Her tok eg nordover for å ta med meg Skålefjellet og fjelltrim-posten der. Sola rann i sør ved Smørskornova då eg var nesten komen til topps. Brått sang eg "den glade vandrer kalles jeg"....Hadde nokon høyrt meg då hadde dei nok tenkt sitt...:-)
Humøret og formen var førsteklasses i den tidlege morgonsola!
På Skålefjellet var austavinden ganske frisk. Tynnkledd og sveitt som eg var, vart eg kald på ein augneblink. Så eg knipsa nokre få bilder, m.a. av eit mørkt og kaldt sentrum i Stongfjorden, og tok søratt mot Svarthamrane.
Ved ein hammar som tok av for austatrekken litt lenger sør, kledde eg av meg dei sveitte og kalde kleda, og tok på meg ny ulltrøye, ullgensar og vindjakke (sjekk nakenfoto frå mobil:-)). Ilag med ny ullhue og nokre munnar saft gjorde dette underverk...
Frå Svarthamrane er det flott utsikt mot Dalsfjorden, Holmedal og Straumsnes. Nydeleg var det med vintersola i sør. Ein av dei finaste plassane eg veit om, er ved Siklabergvatna på Holmedalsida av fjella. Diverre såg eg frå oven at området låg i kald skugge og frose vatn med snø på, så det freista ikkje å gå ned og vestover her i frå. Nei, eg ville halde meg i sola på toppane! Eg gjekk difor vidare vestover Svarthamrane. Frå utsiktspunktet her såg eg sola gylte landskapen vidare vestover i gåretningen min. Eg klatra difor ned på vestenden. Nedstigninga var litt småskummel, bratt som det er her, pga is og glasert skare. Eg sklei ein gong, men tok meg fort innatt. Var inne på tanken om å ta på meg "spikermatta" som eg hadde i sekken. Men eg fann ein veg ned etter litt fram og tilbake utan å ta dei på.
Eg kom meg ned på den merka stien som går frå Stongfjorden til Nipebu, men tok av frå denne ved Mannsskaret og heldt vidare fram vestover. Eg klatre så opp bakkane rett nord om Fagredalen og heldt fram opp på Fanafjellet. Her var sola forsvunnen bak Moldura og trekken var ganske kald. Eg tok nokre bilder og heldt fram nord om Moldura med Størdalsstauren som neste mål. Ved Storehogjen fekk eg igjen sola. Lite snø prega siste stykket ut. Haustlege fargar i lyng og gras spegla seg idyllisk i den låge vintersola.
På toppen av Størdalsstauren tok eg meg ein bra rast i sola (sjekk hovudbilde). Med utsikt nedatt i Stongfjorden som låg iskald og i "skuggenes dal", var det lite freistande og gå nedatt nordsida i skugge med ein gong...Eg tok meg difor eit par skiver og litt saft og la meg godt tilrette i den vindtørka lyngen. Med panoramautsikt ut fjorden, til Alden og Stavenesodden er Størdalsstauren utruleg flott. Ein vestleg bauta mot havet. Sola var framleis oppe utover nordsida av Stongfjorden. Eit vinterland utan snø. Og havet låg bada i vintersol utan ei krusing på yta. Vakkert!
Ei skikkeleg vintervandring på 6 timar i Stongfjordfjella var nesten til endes. Eg tok nokre ekstra knips med fotoapparatet rett før sola gjekk ned sør om stauren.
Så følgde eg den gamle ruta mi bratt ned nordsida til Stafsnes.
Olaug kom og henta meg og vi køyrde i Oslandsbotnen for å hente bilen.
Det har vore ei fabelaktig turhelg med turen i går og i dag. No får vi håpe vi er like heldige med veiret i helgane som kjem! Forholda i fjellet er flotte no. Skaren som kom med kulden har gjort snøen god å ta seg fram på. Det er berre å komme seg ut! Fjellet kallar....
Vinter i Stongfjord |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar