"Skylefjellet by Night 2"

Deler av vegstikke-løypa går frå venstre til høgre i bildet mellom vatna.
Toppen av Skylefjellet ligg rett i utkanten av bildet t.h. som er teke på veg ned frå Toreheia

Var det fint veir og god sikt då eg gjekk opp på Skylefjellet etter at det var mørkt i går, var det dessto verre i kveld. Eller, det vil seie, det VART mykje verre. Det var ikkje så gale då eg gjekk oppover i 18 tia, litt regn og eit sørleg drag i lufta. Men oppe ved toppen vart det skikkeleg utriveleg med synnakuling og snø. Eg hadde med meg vegstikka som nemnt i går, og plasserte den oppe ved toppen der eg tok feil sist. I kveld var det ingen problem å finne ned igjen. Faktum er at dei ekstra refleksane eg hadde knytt på stikkene blafra og skein godt i vinden.

Eg gjorde meg eit par erfaringar i dag òg som kan vere greie å ha med seg for dei som har tenkt seg oppover i svarte natta. Som sagt snøa det noko mesteparten av vegen opp og ned igjen. På den vesle tida eg var ved varden og skreiv meg inn i boka, og tok eit par bilder som snarast, var spora vekke på tilbaketuren! Vinden og snøen hadde effektivt sletta alle spor! Så - ikkje lit på sporsnøen. Det bles ofte veldig mykje oppe i fjellet her ved kysten. Spora er difor vekke på ein augneblink. Vegstikkene med refleks på var gode å ha - utan dei hadde det lett blitt problem!!

At veiret snur brått om vinteren veit vi. Det er sjølvsagt viktigare enn nokon gong å høyre på veirmeldingane. I dagslys er det ofte lett å følgje med kva veir ein har i vente. Du ser fort om skodda kjem. Du ser dessutan byene som fær og går oppe i fjellet. Fargen på skyer som er på veg inn frå havet eller frå sør fortel også sitt. I mørket er sjølvsagt dette umogeleg. Det er veldig viktig å vere obs på. Hadde eg SETT kva som var på gang i går kveld hadde eg truleg skunda meg meir mot toppen. Då kunne eg ha komme meg fortare der i frå, slik at uveiret hadde treft meg langt på returen i lågare strok. Ikkje for det, nokon fare var det aldri på grunn av stikkene. Men tøft vart det! Trur absolutt det var rett å komme seg ned att fortast mogeleg ja:-) - og i skrivande stund hyler vinden oppe i fjellet. Eg veit korleis det er...!

(Fjellomanen Anita M. lurte på om eg var komen ned igjen i kveld - takk for omtanken:-))

(Fjelloman = ein som går mykje i fjellet (uttrykket har Marie opsjon på. Var første gangen nytta på ein telttur ved Leknesvatna for nokre år sidan då eg føreslo at vi skulle gå opp på Eitrenipa òg...:-) "Gustav du er jo heilt fjelloman")

Ta gjerne med deg erfaringane mine i desse to stykka hvis du har tenkt deg oppover om kvelden. Lurer du på noko kan eg prøve å svare, anten på e-post eller 97169357.
Du er som alltid sjølvsagt velkomen til å skrive ein kommentar.