Seinhaust på Toreheia

Lørdagstrimmen gjekk igjen på Toreheia. Den vanlege ruta. Mest for å sjekke merkinga. For jammen bles det godt her ute i går kveld. Eit par av kasta rista huset. No er dette berre forsmaken på korleis det ofte er her ved kysten om hausten, så det tek vi som det kjem. No problem her nede, men for merkinga sin del oppe på fjellet kan det gå hardt føre seg. Det var jo splintra det meste av stenger på Moldura hitt året. 

I dag tok eg i tillegg med meg Skylefjellet, Mangevatna og Langedalsegga. Både på sistnemnde, Toreheia og Yndestadhøgeheia er det bøker å skrive seg inn i. På Blåfjellet litt lenger vest har fjelltrimgruppa bok.

No var det både regn og grått i vèret då eg gjekk i dag tidleg, så eg la att kameraet heime. Det angra eg på etterpå, for det vart både flott og skiftande lys då eg kom opp på fjellet. Ja, etter ei lita byge oppe ved Krikavtna, stakk sola fram òg. Skikkeleg fint vart det. Så då laut mobilen fram og gjere nytte som kamera. Det blir diverre ikkje heilt det same som med Panasonicen. 

Kjempeflott tur i dette lettgådde, vakre og oversiktlege terrenget. Når sola skin på det brune landskapet no får det reiaste gullfargane.

Mobilfoto Toreheia m/omland 091113