Regn og kø i Rivedal
Ekstremvèr? Tja, likar ikkje heilt ordet. For kva er då verre ein ekstremvèr? Som på Filippinane? Vel, i ettermiddag regna det iallefall cats and dogs som engelskmennene seier. Og som vanleg vart Hundsåna stengt. Då var alternativet å køyre frå jobb i Førde til Dale, for deretter å ta ferja til Eikenes. Og då blir det jo det vanlege krøllet med kø i Dale...
Eg avspasserte difor ein times tid for å nå ei tidlegare ferje og sleppe køa der. Eg tenkte som så at eg var ganke tidleg ute då eg kom til Dale vel kl 15.15, og ferja skulle gå 15.45. Men hallo i luken... Då eg kom til Dale stod køa nesten heilt opp til Esso. By by ferje. Den gjekk då eg kom ned på den allereie overfylte oppstillingsplassen. Ganske kjapt etterpå melde dei på lokalradioen at det var sett inn ekstraferje. Så letta kom eg meg med den ca 16.45 (Tòrer ikkje tenkje på alle dei som kom etter meg når den vanlege arbeidstida var slutt i Førde...)
Men komplikasjonane med heimreisa var visst ikkje over med dette. For i Bogane, mellom Rivedal og Holmedal, var det full stopp igjen. Som ganske langt framme i køa fekk eg greie på at det hadde gått to jordras framfor oss, og at det ikkje var trygt å stå med bilane der vi stod. Så då var vi plent nøydde å snu att og køyre til Rivedal for å vente på maskiner for å rydde rasa.
Joho dette var moro. Etter ei lang og slitsam veke var i grunn dette toppen på kransekaka. Men det var no slettes ingen annan ting å gjere enn å sitte der som eit mehe. Eg sjekka nettet for nye opplysningar, men der stod det sjølvsagt ingenting. Så eg tok likegodt og ringde NRK for å fortelje om stoda. Ja, i tilfelle det var folk både på Eikenes og i Dale som lurte på kva som skjedde. For ferjemannskapet hadde fått beskjed av folk ved rasstaden om ikkje å frakte fleire bilar over til Eikenes før rasa var rydda. Det kunne jo bli aldeles kork frå Eikenes til Bogane...!
Eg var etterkvart begynt å bli både svolten og tørst, ja dotrengd attepå. Eg såg føre meg ein lang kveld i bilen. Silande regn og vind utanfor. Ein 25 kg sekk med fuglefrø var alt eg hadde med meg. Det såg ut som at "i nøden spiser fanden fluer" ville få ei vidare tyding...
Men etter ein times tid kom det ei heil rekkje med bilar forbi oss der i Rivedal, så eg heiv meg ut av bilen og stoppa ein kar som kunne forteje at vegen var opna igjen. Så då var vi jo ikkje seine om å sette bilane i gir.
No føregjekk ikkje turen der i frå til Stongfjorden heilt utan dramatikk heller. For det var overflatevatn, elvar, stein og røter overalt i vegbana frå Holmedal og gjennom Eidsfjorden. På Ringstadflata var det reine innsjøen i vegbana. Heime på Yndestad gjekk elvane over vegen nesten frå krysset i Stongfjorden og heim.... Jo, jo, 4 timar tok heimturen frå Førde i dag. I den store samanhengen er dette lite å klage over. Litt action i kvardagen tòler vi...! Det gjekk nok verre med andre enn meg...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar