Motiv frå Vågen i dag
Mot Stongfjorden
Askrova og Storebatalden
Mission completed....
Og ein ting hadde vi iallefall med oss i dag - vèrgudane! For maken til novemberdag skal du leite lenge etter. Mild søraustvind, mange varmegrader og jammen vart det ikkje litt sol att på alt saman. Fantastisk! Det er berre å takke og bukke for den handa vèrgudane gav oss. For ein ting skal eg berre seie - det å sanke sauer ute i området på Stavenesodden er ikkje berre berre om vèret hadde vore som i går. Så vèrhardt som her er. I regn og vind. I timesvis. Ja, det hadde blitt ein annan leik enn i dag. Dagen i dag var nemleg ein fornøyelse fra A til Å.
På Furefjellet
lengst vest på Stavenesodden fann eg første flokken i dag
Eg tjuvstarta vel litt frå Holevika. Roy måtte først sanke i hop folk inne i fjorden. Om det var saueskoltane frå Tipperary i går kveld som sat i kroppen,, eller noko anna, skal vere usagt...:-) Men eg ringde og sa at eg starta og gjekk ytst på toppen av Furefjellet. Og etter å ha gått opp forbi plantefeltet, og teke høgda utover på nordsida, opp og ned søkk og dalar, myrar og sva, dukka forsyne meg to par horn opp rett over varden. Klin på toppen. Og så langt som det gjekk an å komme der vest... (sjå video til slutt).
Eg må seie eg vart litt forferda. Eg hadde gått rett på dei. Nett som forrige søndag med dei 5. No viste det seg at dette berre var 11 stk. Men det var no det det var. Eg gav melding tilbake og følgde flokken forsiktig austover mot Høgeheia. Her inne traff eg på resten av folket som var med.
Truleg var det godvèret som gjorde det for her inne ved varden gjekk dei 5 som Arnljot og Roy miste forrige søndag då eg hadde gått ut att i Holevika. Begge flokkane på høgste punkta. Eg sa då til Arnljot at eg klauv opp fjellet på nordvestsida av Høgeheia og tok med meg nordsida innover her. Med litt lempe kom eg meg opp ei skår som var både bratt og lei... Og forsyne meg, for andre gong i dag, der midt i mot meg gjekk resten av flokken. Ja, det var nesten for godt til å vere sant. Eg melde tilbake, og kvarteret seinare var heile flokken samla. Bingo de luxe. Vi hadde heile stasen føre oss innover... Og sjølv om nokre prøvde å bryte ut undervegs, gjekk snart sauene som perler på ei snor. Fantastisk.
Ok. Litt møye vart det då vi skulle få dei ned mot Lia. Vi traff vel ikkje akkurat beste plassen ned, og måtte gå på flokken for å få dei gjennom nokre einer og over ei elv. Men no var dyra så spake at det var null problem med litt tòl.
Turen frå Lia og ut i Vågen til innhegninga og stekken var rein planke køyring. Ja, så fint gjekk dette at eg brukte det meste av tida til å fotografere. I Vågen var både store og små komne for å guide flokken i hus. Og Gunhild S stilte opp med bollar og kaffi til ein svolten gjeng. Det er både sosialt og kjekt å sanke sauer. Kjempe!
I Vågen var store og små for å sjå...
Gunhild stilte med kaffi og rosinbollar !
Nøgd gjeng i Vågen i ettermiddag
Det sørgelege er likevel at det er altfor få dyr som går her ute. Og i fjellet generelt. Kanskje - når eg blir pensjonist.... Men det er vel ein annan skål...:-)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar