Eg nemnde Eitrenipa på bloggen i går. Og prøvde meg på den i dag. Men eg gav meg ovanfor Eitrefossen ved utløpet av Leknesvatna. Det låg så mykje skare som ikkje heldt og tung snø at det vart for langt for dagsforma mi. Inga skam å snu sa eg til meg sjølv. Å slite seg forderva er ikkje akkurat så lysteleg. Og når det ikkje er kjekt lenger må ein berre ta fjellvandringa deretter.... Det er jo inga plikt. Ikkje får eg pengar for det heller... Så i dag snudde eg...
Vel, komen ned att i vegskiftet på kraftvegen ovanfor Markavatnet, tok eg Nipebu-vegen i staden. Og gjekk via Krokavatnet til Fossedalshengenipa i staden. Ikkje det - det var tungt opp ryggen her òg. Snøsmelting og sigesnø. Men veldig fint på toppen då. Nesten vindstille og delvis sol. Flott!
Men det gneg litt at eg ikkje har fått vore på Eitrenipa i år. Ok - det har vore elendig vèr i vinter. Våren har vel ikkje vore stort betre... Og fjellet er litt riski på toppen. Eitrenipa er iallefall det som står høgst på ynskjelista no. Saman med Dokka har kanskje fjellet den flottaste utsikta i kommunen.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar