Solsidevegen

Frå Solsidevegen 

Det har vore myke vèr dei siste dagane. Framleis ular vinden oppe i Yndestadhøgeheia. Eit sikkert teikn på at det ikkje er verandes oppe i fjellet... 

Eg går nok ikkje til fjells i alt slags vèr lenger. For det meste. Før kravde jo fjelltrimmen sitt. Eg måtte avgarde. Uansett. For poenga sin del. Og det er jo ei erfaring å krype på alle fire for å få tak i trimboka på vardane! Gjerne i mørkna med hovudlykt. Eller åleine på vinterturane på blåisen oppe i Eitrenipa... Men som han sa fyren - det er no måte og skil på alt... I dag tenkjer eg nok litt annleis enn då det stod på som verst. Det er visst noko som heiter å kome til års sjel og alder...😊 

I staden er faktisk Solsidevegen eit trimalternativ. I god fart til endes kjem ein ned ovanfor demma. Og så kan eg springe heim igjen. Fin trim det. Halvannan time eller så. Ja, og så er det bok til å skrive seg inn i òg. I nøden spiser fanden fluer. Eg har hatt meg nokre turar inn der denne veka. Kanskje litt urettferdig for Solsidevegen sin del - at eg berre går han når vèret er på det mest elendige - for ruta ber jo egentleg namnet sitt med rette. Eg får ha det i bakhovudet til ein annan gong...😊