Whiteout

Når himmel og land går i eitt! Foto frå toppen på Toreheia i dag. Tredje dagen på rad! Etter at eg hadde vore på arbeid i dag òg, traff eg Anita og Dag Tore på Rinda i stad. Dei hadde vore på Toreheia på ski. Eg gjekk berre på føtene. I spora frå i går og på tirsdag. Det var allereie begynt å snøe då eg gjekk heime i frå. På Rinda, medan vi stod der og prata, la det bra ned. Eg rekna det vel nærast for ei byge, og gjekk vidare etter å ha sagt Godt Nyttår. Vel, byga den rakk. Og det vart berre tjukkare og tjukkare etter som eg steig oppover i lendet. På Krikavatnet var alt kvitt - absolutt alt. Eg hadde aldri visst retningen om det ikkje var for spora frå i går. Som no var nesten snøa vekk. Eg var 5 sekund inne på tanken om å snu. Men det var fortærande tenkte eg. Kjensla av å gå heim utan målet i lomma er som eit tap. Så eg tok til på oppstigninga og bakkane frå vatnet. Heldigvis var det heilt vindstille. Hadde det føyka i tillegg, ville det raskt vorte endå verre. Eg vart no så bestemt at eg sette inn eit ekstra gir oppover. Så det gjekk egentleg ganske greitt opp på toppen. Sjølv om det krevde sin mann...:-) Noko verande plass var det ikkje der oppe. Eg skifta klede på overkroppen, tok eit par, tre bilder og gjekk raskt ned igjen same vegen som eg kom opp. Merkeleg nok skjedde akkurat det same nedover mot vatnet. over vatnet og nesten heilt ned igjen til Svartevatnet, som opp. Fullstendig kvitt alt. Himmel, snø og skodde gjekk i eitt. Eg såg berre eit par, tre meter framfor meg i blindeføret. Det hadde vore heilt håplaust å renne på ski. Og etterkvart vart spora eg hadde sett av på veg opp nesten heilt borte. Det var ikkje heilt nådig det her. Og fleire gonger var eg jammen glad eg hadde reflektstengene mine å gå etter. Bra at dei stod tett!! Halvvegens ned igjen, mellom Krikavatnet og Svartevatnet, fekk eg heldigvis litt meir sikt mot høgdedraga. Så då var det "game over" for spenninga sin del. Resten av vegen ned vart eg difor meir bevisst på at det jammen var tungt å gå i all snøen som var komen ned, i tillegg til den gamle. Men ikkje verre sliten då eg kom heim enn at eg mòka tunet vårt for snø....:-9 Så med desse orda frå turen i dag ynskjer eg alle lesarar av bloggen min eit retteleg GODT NYTTÅR! Det skal nok bil ei råd med eit innlegg eller to i det nye året som kjem òg...