Skodde - igjen

Frå den superbe turen på Eitrenipa 6/12-08. Agnar "rir inn i solnedgangen"... Eg måtte skryte litt av Olaug i kveld då ho kom inn i stova og hadde krope opp i ei brok tilhøyrande dottera på 17. No er ikkje Marie akkurat nokon stor figur å snakke om... så med 4 ungar på samvitet held fruen seg bra. Peter på sedvanleg vis var ikkje like imponert. "Du ser middelaldersk ut", sa han... Det medførte ein viss åtgaum i huset... Kor 8-åringen tek det frå må no fuglane vite. Men gullkorn har han stadig på lur...:-) Eg fekk på meg eit sørgjeleg vèr oppe på Høgeheia i stad. Iskaldt regn og sludd piskande i fjes og kropp. Og skodde tjukk som graut - igjen... Heldigvis hadde eg retta opp nokre refleksstenger og "etterfylt" med eit par stk, så eg fekk ikkje same problema som då eg gjekk meg vill. Men steike meg kor tjukt det vart. 3 meter sikt kanskje... Eg såg stort sett refleksen frå stikke til stikke. Men eit par gonger var det godt å ha spora i snøen frå turen opp å gå ned igjen etter... Ingen spøk i svarte kvelden... Jammen er det godt å hoppe i dusjen når eg kjem heim slik. Varmt rennande vatn på ein iskald kropp. Og den herlege varmen som sig inn i kroppen etterpå - både innvendig og utvendig... Med god fyr i peisen i tillegg... Livet er herleg når eg får springe litt...:-)