Fantastisk på Ytrevågefjellet i kveld òg...
Eg tok opp att same turen i ettermiddag som i går. Eller ettermiddag - det var jo før middag på veg heim frå jobb. (Nyttar ikkje å ete middag og so gå...) Men det passar godt å stoppe på Osland og sleppe å køyre opp igjen.
Turen var ganske nøyaktig den same som i går egentleg. Kjempeflott. Nydelege oktoberfargar. Men trur neppe den kvite haren og den kvite rypa tykkjer det same. Dei går ikkje akkurat i eitt med omgjevnadane om dagen. Ja, slik kan det gå.... Fargen som skal vere det beste vern, er blitt den verste fiende...!
Turen var ganske nøyaktig den same som i går egentleg. Kjempeflott. Nydelege oktoberfargar. Men trur neppe den kvite haren og den kvite rypa tykkjer det same. Dei går ikkje akkurat i eitt med omgjevnadane om dagen. Ja, slik kan det gå.... Fargen som skal vere det beste vern, er blitt den verste fiende...!
Ja, ja det er ikkje enkelt verken for den eine eller den andre når det gjeld slikt.... Det er jo mange som slit med det gråkvite på topploket òg, somme lèt det no berre gå sin gang, medan andre grislar på med alskens remediar for å skjule det som er naturleg. Til slutt så er det vel gjerne seg sjølv ein lurer. Vel, vel vi får tru at haren og rypa står han av denne gongen òg. Andre er del vel gjerne ikkje så nøye med likevel... Eg for min del trivst best som haren...:-)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar