Vel, etter å ha slappa av heime nokre timar, var det likevel til at eg tok ein snur på Ytrevågefjellet òg. Det regna ikkje fullt så gale som på føremiddagen, men vinden var endå sterk. Skoddedottane fauk som rakettar gjennom skaret mellom toppen og Toreheia, og vidare over Stavfjorden. Føremiddagsturen på Moldura var som blåst. Kjende ingen ting. Forma er heldigvis bra.
No ser det visst ut til av vi skal få nokre fine haustdagar framover. Kanskje kan det bli nokre strålande kveldsturar med låg sol og fine fargar... Akkurat det hadde gjort seg. Det har vore ein frisk start på fjelltrimsesongen i år...!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar