Som ein deit

Traff ei fjellgeit på den høgste topp

Eg måtte stå bra på opp bakkane frå Stafsnes til Fanafjellet då eg kom heim frå jobb i dag. Grunnen var at vi var bedde til slåttegraut hjå Sissel og Magnar. Så noko sveitt og andpusten nådde eg toppen frå vestsida. Kven andre sat ved varden enn Vigdis. Ho hadde gått frå Holmedal. Bra tima får ein seie, sjølv om det var heilt tilfeldig. Vi slo av ein 5-minutts prat der på toppen før ho heldt fram austover til Smørskornova.

Då eg svolten på rømmegraut sprang ned igjen liene, fekk eg assosiasjonar til gamle dagar der ungdommane traff kvarandre ved mjølkerampen. Vi dalekatane hadde jo ikkje slikt. Vi hadde Stjernen som  samlingspunkt om kveldane. Gamlekafèen til Signy og Jon Hope på Tross. Med jukebox og flipperspel. Fireball og Deep Purple. (Hmm - no strøyme det på...:-)) 

Vel, turen i dag var iallefall flott. Fin ettermiddag. Mild, men overskya. Perfekt fjellvèr. Og rømmegrauten og spekematen til Sissel var likeeins. Nydeleg! Tre fat bør vel halde for kvelden... 

Vigdis på Fanafjellet i ettermiddag