På Fanafjellet i ettermiddag
Eg må berre innrømme at eg er heldig som kan springe naken på fjellet sommarsdagen. Supe inn frisk fjelluft og kjenne kor kroppen gir tilsvar når eg tek i. Kjenne fridomen det er å flyte over viddene. Livet og dagen, her og no, gir nytt innhald. Diverre er ikkje dette alle forunt.
For det gjekk så leikande lett opp på Fanafjellet i ettermiddag. Hugsar vel egentleg ikkje heilt kva det var eg tenkte på før eg stod på toppen. Perfekt fjellvèr. Overskya, god temperatur og vindstille. Eg sprang meg like godt ein tur utover mot Størdalsstauren òg, før eg tok innatt og ned på Stafsnes. Så herlig at eg måtte le med meg sjølv undervegs. Gjennomsveitt nådde eg ned igjen til fjorden. Som ein rus... som ein lukseriøs ein...!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar