Neil og gutta

Peter (med sjokoladetrut) og pappa på Driveknolten i sommar Eg har liggjande mykje musikk i bilen i cd-mapper. Eg trur kvar mappe har ca 50 cd-ar. Det er litt farleg å leite etter ny musikk medan eg køyrer. Så ofte dreg eg berre ut ein cd og set i spelaren. Ei slags ny form for "random play". Eg trekte ut ein ny ein i stad då eg køyrde ut i Staveneset. Det kom så passande frå høgtalarane: "I'm thankful for my country home It gives me peace of mind Somewhere I can walk alone And leave myself behind" Neil Young får sagt det. Heart of Gold. Old man... Å jøss: "Old man take a look at my life I'm a lot like you I need someone to love me the whole day through" Du får jo frysningar av mindre... Neil har vore ein av favorittane mine sidan eg lærte å plystre... Vi har vore ute ei vinternatt før vi to! Det er vel ikkje så mykje nytt å fortelje frå trimruta i kveld. Men snøen var iallefall begynt å legge seg igjen oppe i bakkane. Godt for den kvite haren... Litt vått vart det i sluddet oppover. Elles var det heilt greitt. Godt var det å få skifta batteri i hovudlykta òg... lyset var begynt å svinne litt. Har vel brukt den ca 70 timar på dei gamle batteria? I kveld held Peter og eg fortet åleine, medan fruen er på julebord med jobben. Eg skulle visst ha vore på julebord eg òg, både i dag og neste fredag. Gratis hotellopphald på Rica Sunnfjord... Men eg bryr meg egentleg ikkje så mykje om slikt lenger. Folk blir så rare ut på kvelden likevel at dei ikkje er gjenkjennande. Så eg tykkjer ikkje dette festlivet gjev meg noko særleg. Det er betre å ha vitet i behald om kvelden og kroppen klar tidleg neste morgon...:-) Klar for fest - i fjellet:-) Apropos morgondagen er eg litt spent på kor mykje snø det ligg i høgda. Det vart jo litt tungt forrige lørdag....