Her er gjengen samla før siste biten heim....
F.v. Christoffer, Peter, Andreas og Ole-Johan
Som forventa kom skodda sigande fort på gutane i går kveld. Dei fekk seg ei god erfaring med det. Beskjeden frå meg var krystallklar. Ingen heimtur eller annan tur før skodda var letta. Teltet skulle vere innan synsvidde, og helst skulle dei opphalde seg "innandørs" !
Eg fekk likevel ikkje heilt fred på meg heime då eg såg skodda låg tjukk nesten i fjorden i dag tidleg. I tilfelle katane vart utolege og ville heim att var det fort gjort å surre seg ut av stien øvst oppe. Då fann dei han garantert ikkje igjen, og då vart det berre baluba. I tillegg skulle Andreas og Peter spele smågutekamp i fotball. Så eg bestemte meg for å gå opp att å få dei ned igjen "heilskinna". Olaug vart i tillegg med slik at ho slapp å sitte heime og lure.... Det er ikkje mobildekning ved Krikavatna. Akkurat det er sjølvsagt eit aber.
Gutane har heldt seg i ro ved Krikavatnet - som avtalt...
...humøret er bra trass i skodde og kjøleg, fuktig vèr...
Gutane fann vi der dei skulle vere. Praten høyrde vi i skoddeheimen langt oppe i bakkane. Dei hadde rett nok pakka ned teltet og var nesten klare til å gå. OM dei var tenkt å gå kjem eg på eg må spørje om. Skodda var nemleg så tjukk som graut heilt ned til under Rinda... !
Turen ned igjen gjekk heilt fint. Katane var i perlehumør. Pratsame og blide. Det var ikkje lenge til dei skulle opp igjen, men då skulle det ikkje vere skodde. Om det hadde vore lite søvn var opplevinga dessto betre. Herleg utan både nett og mobil. Slikt har dei godt av !
Andreas og Peter
Ole Johan
Christoffer
Andreas
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar