Etter draumen

 

Horisonten teiknar godvèr. 

Foto frå Toreheia i dag tidleg.

Eg er glad eg valde ein litt lenger tur i går og ikkje venta til i dag, for det var absolutt bedre vèr i går. Eg tok meg difor ein tur på Toreheia i føremiddag for å få litt "luft under vengene".... Ikkje det - det var fint fordi om ikkje sola skein. Rett nok var det ein litt sur vind oppe ved toppen og nokre kuldegrader, men dette kledde eg effektivt ute med byteklede eg hadde med. 

Sjølv om det kom noko snø i veka som var, er det veldig lite oppe på fjellet her ute ved kysten. Det er mykje avblesne fjellnakkar, stein og lyng. Og ikkje heilt utan risiko å renne. Det går dessverre hardt ut over stålkantane. Til tider ser eg gnistregnet....

I dag gjekk eg rett og slett opp renna der elva kjem ned i Krikavatnet frå Toreheia. Her låg snøen opp på isen i søkket. Og det vart ei perfekt, relativt bratt rås opp. Ovanfor der og mot toppen, følgde eg bakken i dalen opp. Det var mykje betre snøforhold her enn fjellkanten lenger nord som eg brukar å gå. Ned igjen vart det eit nydeleg renn ved å følgje denne slukta. Eg var på Krikavatnet igjen frå toppen på eit blunk. Og etter å ha svinga meg ned bakkane til vatnet måtte eg berre sleppe ut eit ekstase-rop. Kjempekjekt! Eg følte meg som ein unge som hadde gjort eit vågestykke...:-)

Frå Rinda og ned igjen heldt eg like godt fram med skia på føtene. Heilt heim. Sjølv om eg tryna eit par gonger, og måtte kjenne etter at alt utstyr var like heilt og på plass, var det ei herleg oppleving! Over stokk og stein bokstaveleg tala! Super tur...:-)

Ein får liksom ikkje heilt påskebilda når sola ikkje skin. Det blir litt for lite lys til at bilda blir flotte, men det ligg nokre ved i dag òg - som seg hør og bør...:-)

Fra Toreheia 140210