Frå Stølsfjellet i ettermiddag. Der i synsranda var eg i går...
I dag var det Olaug sin tur å gå på Eitrenipa. I lag med ein gjeng frå Askvoll. Så far i huset fekk halde seg heime. Iallefall ei stund. For Marie reiste på tidlegvakt (ho har litt vakter på sjukeheimen i helgane. Marie går andre året på v.g. i Dale...) Frede, kompisen til Marie, og Torbjørn gjekk på Skålefjellet. Og Peter var på overnattingsbesøk hjå Markus. Og som sagt, eg måtte halde fortet. Peter kom jo igjen før eller seinare.
Men det passa egentleg heilt perfekt. Det kunne vere godt å strekke ut kroppen litt på altanen, sjølv om solbrillefaktoren var beskjeden der i einsemda:-) Så kunne eg knalle til med litt rockmusikk på altanen og ha mange av livets goder innan ein armlengdes avstand. Oppsan... Herleg... Livet skin... Frå ein knallblå himmel heng der ein skinande ost. D-vitaminar til vinterbleik hud. Det er som det boblar i blodet og...
Men som Sunnfjording er det jo gale å ha det godt. For godt er jo livsfarleg! Oppfatninga er jo at ein får det dobbelt gale igjen...:-) Overtru, og det å male fanden på veggen, høyrer Svartedauden til! Er du forresten klar over kor overtruiske folk var før? Feis du så nokon høyrde det, stod nok hinmannen klar rundt hjørnet for å ete deg... Vel, vel vi kan le av det i dag. Det var nok alvor før i tida. Heldigvis er det no enkelte ting som har gått framover her i
verda...
No vart det til slutt fjell på meg òg i dag. Etter at ungdommane kom igjen frå sin tur, og Marie frå jobb, kunne eg stikke min kos. I berre shortsen gjekk eg først opp kammen på Dokka. Deretter bar det beinveges til Rivedal og Stølsfjellet. Så godt, så forfriskande, herlege sommar...
 |
| Fra Dokka_Stølsfjellet 310509 |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar