Barnebarn

Eit graskar i grønsakshagen til Timo og Alice måtte studerast

(Alle foto mobil)

Her er mange grønsaker

I det dårlege vèret i helga hadde toppskarven teke turen til bygds

Det var bra med liv i norges minste lakseelv i helga

Med dårleg vèr og 4 barnebarn + ein hund i heimen denne helga, vart det (igjen) dårleg med fjelliv. Ikkje at det akkurat bekymrar meg så mykje - eg er heldigvis komen over "manien" av å måtte på fjellet. Det er trass andre ting her i livet ein kan bruke tid på òg... Så denne helga gjekk for det meste med til å aktivere og sjå etter nokre av barnebarna våre - les:mine og dine.

Diverre skar det seg med krabbefiske. Sjøen gjekk altfor grov til at eg tok sjansen på å ta med meg ungane på fjorden. Av og til lyt ein ta nokre administrative beslutningar som det heiter. Sjølv om dei er aldri så lite populære. Lovnaden om å ta dette att er gitt. 

Det stod fleire laksar i kanalen i Stongfjorden. Her var Tor Vidar på plass. Vi fekk vere vitne til eit drama då ein 4-5 kilos laks beit på og deretter tok peiling på fjorden  (sjå bildet ovanfor. Han stogga vel omlag ved brua. Men shit - ved landing så hoppa det ein glad laks tilbake til fridomen. Elles var det no artig for Nikolai at fleire laksar hoppa rett framfor føtene hans... 

Den flotte grønsakshagen til Timo og Alice var òg interessant. Her heldt Tora eit lite føredrag og graskar.

Vel, vel - det interne livet i heimen lèt eg liggje. Det er nok ganske så likt i andre heimar. Men at det er travelt for eit halvgamalt menneske å vere barnepassar er kanskje inga stor nyhende. Kanskje ekstra så i dårleg vèr.