 |
| Sebastian Asgeir Halgeir og Andreas |
Foto
Kalderasnipa
17/10-15
 |
| Dei gjekk både opp og ned, fram og tilbake og hit og dit.... over hamrar, myrar og sva... Nei, dei var ikkje enkle desse to her...! |
 |
| Ringstadstølane og Askvoll |
 |
| Ein selfie medan vi venta på bikkja.... |
I dag gjekk vi opp mannsterke frå Eidsfjorden etter dei fjellkjære lamma - eller Romeo og Julie for den del...
Etter å ha toppa ut Kalderasnipene gjekk eg bort på den andre toppen (det er to) for å sjå der. Men såg ingen ting. Så bort på den første toppen igjen der dei andre var og sa eg at eg gjekk lenger nord, medan dei andre heldt fram mot Dokka. Og forsyne meg - eit stykke nord om toppen i nord og ein topp til gjekk lamma. Det kunne ikkje vere tvil. Fram med kikkerten. Litt ekstra puls. Ja, heilt klart to lam - åleine og merka stemde! Fantastisk!
 |
| Der står forsyne meg lamma...nei ingen tvil! |
Vel, dette var no berre første etappen. Eller knapt nok det for den del. For jammen sette lamma avgarde i god fart, så her var det berre å prøve og halde seg innanfor synsvidde. Etter at dei hadde teke seg ein runddans vest om Kalderasnipene bar det sørover alle haugane, myrane og hammarslaga vest om Dokka og retning Ringstadstølen. Men ned her ville dei aldeles ikkje. Og brått skar dei rett vestover ned bakkane og hamrane retning Eidsfjorden. Heldigvis greidde eg, utanfor synet deira, å springe ned og framom (ein halsbrekkande manøver..:-) og fekk dei oppatt. Resten av karane kom lenger oppe ilag med Marie R (hadde kome opp frå Ringstad) som kom endå lenger oppe. Likevel skar lamma beint austover og inn bratthenget på sørsida av Dokka. Heldigvis var det no hund på gang i frå Holmedal som kunne berge situasjonen.
Etter å ha venta både vel og lenge der oppe i lyngen, bestemte eg meg for at nok var nok. I tillegg til at Heidi R var komen opp, var her så rikeleg med folk at ein til eller i frå spelte lita rolla. Iallefall no når det kom folk med hund òg... Så då gjekk eg nordatt opp mot Dokka via Kalderasnipa igjen og til Eidsfjorden. Og etter at eg så var komen heim igjen fekk eg mms frå Heidi der dei drakk kaffi i lag med lamma. End of the game! Endeleg! Happy ending! Så snipp snapp snute så var Romeo og Julie ute.
Desse turane kjem eg til å hugse med glede. Ja ekstra kjekt er det å ha vore på og omkring Dokka 3-4 gonger, minst, utan at det har vore noko heft å ikkje ha skrive seg i fjelltrimboka. Egentleg ein god fridom ...:-) Og for trimmen og hjelpa til lamma sin del har eg godt samvit. Eg trur det er det viktigaste...:-)
 |
| Foto Heidi Ringstad |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar