Solnedgang heime i ettermiddag
Eg var noko møyr i kroppen etter fjellracet i går. Det vart nokre fjell etterkvart. Eg tok det difor piano i dag tidleg. Men etter at Olaug hadde vore å vove tok vi oss ein tur ilag på Indrevågefjellet. Det er ikkje så ofte vi går saman. Eg likar å vere min eigen herre og gå i mitt eige tempo, medan ho likar det sosiale og det å gå saman med andre damer. Slik sett trur eg det er litt skilnad på kvinnfolk og mannfolk. Eg understrekar at eg trur, for eg kan vel berre snakke for meg sjølv...:-)
Ho var no forresten ikkje verre på det i dag, Olaug, enn at ho gjekk rett etter meg opp fjellet og over den bratte og krevjande hammaren midt oppe i bakkane. Relativt pøst var ho nok likevel på toppen...
Olaug på Indrevågefjellet i føremiddag
Jammen følgde ho etter same vegen ned igjen òg. Det kan no ofte vere vèl så krevjande, når det er sleipt i bakkane, steinane, hammaren og ura ned under. For som sagt det er ganske så bratt der oppe...
Elles vart vèret mykje betre ut over ettermiddagen her heime. Eg var likevel godt metta for fjell denne helga, så eg oppheldt meg rundt husnòvene resten av dagen. Fint vart det i den låge kveldssola. Den går ned rett i vest av fjorden no. Blir flott lys av det...!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar