Vårtur Høgeheia på Stavenesodden

Alden

Eg bestemte meg i dag tidleg for ein vårtur på Høgeheia. Skare og is fekk vere skare og is. Eg ville heller nyte vårkjensla. 

Frå før veit eg det er herleg lys her ute om morgonen. Ja, minst like fint som i solnedgang. Utan samanlikning forøvrig. Hitt året, då det var fjelltrimpost på Høgeheia, gjekk eg jo opp nokre gonger...:-) 

På veg ut til Staveneset måtte eg ta nokre vårbilder. Lyset ut fjorden var flott. Hurtigruta passerte ute i vest, så den måtte eg ta bilde av òg (sjå fotoserie). 

Det var frose opp bakkane frå Holevika, men totalt snøfritt. Isen trakke eg berre utom. Lenger oppe gjekk eg likevel på baken så det song då føtene forsvann under meg. Ein frosen snøflekk var alt som skulle til. Det er når du minst ventar det at skaden skjer.... Vel, eg slapp unna med ein blå bakende. Slikt er no å rekne med i fjellet....

I farten har eg ikkje akkurat årstalet då det var post på Høgeheia. Det er vel ein 3-4 år sidan. Då varda eg ein heil del. I tillegg til at eg brukte merkestenger for kveldsvandring. Stengene tok eg sjølvsagt ned igjen på vårparten, men kjekt var det å sjå i dag at vardane stod endå. Det som var endå meir kjekt, var at stien eg "laga" den gongen, no var god og velbrukt! Eit godt teikn! Ja, på veg ned igjen trefte eg eit par frå Holmedal. Dei ville òg nyte ein tur i det snøfrie terrenget. Og som om ikkje det var nok - Gisle S. kom køyrande til parkeringsplassen då eg kom ned igjen i Holevika. Også han skulle opp. Eg slo sjølvsagt av ein prat med dei alle. 

På toppen var det fantastisk flott. Nesten vindstille og sol. Nydelege fargar. Blått hav og blå himmel. Gyllent og brunt fjorårsgras i vårsol. Øyane glinsa i morgonsol i vest. Eg måtte sjølvsagt forevige vårkjensla så godt som det lot seg gjere... Men slikt må nesten opplevast sjølv...

Fra Høgeheia_Stavenesodden 260212_1