Svarthamrane med hovudlykt

 Foto frå Svarthamrane i dag tidleg klokka 7.13
1. Utsyn mot Blegja og Storehesten
2. Utsyn mot Stongfjorden og øyane ved Flotø

Eg tok meg ein grytidleg tur opp igjen på Svarthamrane i dag for å sjekke ut korleis det var å ta seg opp med hovudlykt. Ingen problem i det heile teke - med å finne fram.... Men det er klart at terrenget er mykje meir krevjande enn på Toreheia i fjor. Til tider følte eg meg som ein gammal kall. Og lurte på om balansenerven var intakt. Stavrande. Vel, no var det glatt òg.... Noko eg til fulle fekk erfare ned igjen i grålysninga. For eg glei nede på skråberga på ein issvull eg ikkje såg, og fekk heile kroppstyngda ned igjen på ein skeiv ankel. Lyden av smellen kling i øyra endå. Eit sekund lurte eg på om han var av.... Men eg kom no meg ned igjen ved eiga hjelp. Mobilen hadde eg heller ikkje med, så då så... Vel, ein dag eller to i ro så går det seg nok til....

Du verden kor fint det var på toppen med den oransje morgonhimmelen i aust over Blegja og Storehesten. Slike stunder er religiøse på ein måte. Det er fantastisk å oppleve den nye dagen slik frå ein fjelltopp. Bildet av Stongfjorden ovanfor, og det mot Holmeda, er teke med 30 sekund forseinking på kompakten. Innstillinga kan no vere ein liten løyndom, men sjølvsagt krev dette støtte. Eg brukar ein stein.

Eg hadde store planar for dagen. Diverre måtte dette settast på vent etter morgonstuntet. Men eg ville ikkje vore det forutan...:-)

Fra Svarthamrane 161010