Tøffe gutar

Perfekt morgon i Rørvika i dag Eg traff Agnar i Rørvika kl 08 i dag tidleg, etter å ha stansa i Løvika og foreviga morgonhimmelen i aust. Det var ein nydeleg og stille søndagsmorgon. Fantastisk fint i Løvika i dag tidleg Vi starta straks klyvinga opp bakkane. Eg registrerte i Løvika at snøen hadde minka på Rørviknipa. Og det stemte godt då vi kom dit opp. I partiet der eg sakk gjennom til langt opp på føtene førre lørdag, var det berre flekker igjen av snøen. Det gjekk såleis mykje lettare opp no enn då. Diverre starta det å skye over då vi kom opp under Nipa. Eit tjukt mørkeblått lag med skyer velta innover oss frå sør og vest. Men det var no det. Verre var det at vinden tiltok ganske alvorleg. Og i tillegg kom skodda sigande. Med andre ord vart det ganske ufyseleg. Opp i ura måtte vi fram med broddane. Vi hadde med både stegjern og isøks, men det gjekk forsåvidt rimeleg greitt med broddar. Snøen var hard med isete parti. Øverst oppe var det stort sett hard skare. Likevel var det ikkje same blåisen som forrige lørdag då eg segla... Eg hadde sjølvsagt ikkje fått seglasen eg hadde sist oppe i bratta ut av systemet. Heile veka hadde eg vore innstilt på å få rydda dette av vegen. Eg let difor Agnar vere Agnar og tok raskt føringa opp. Og eg såg meg ikkje tilbake før eg var komen opp...:-) I søkket mellom Rørviknipa og Blegja tiltok vinden endå meir. Det ylte rundt øyra. Det er ikkje alltid like lett å halde balansen i sterk vind og på skare. Når det i tillegg er bratt her, seier det jo seg sjølv at vi måtte vere på allerten. Tøft! Her oppe fekk vi av oss dei sveitte klede og skifta til tørt. Eg tok i tillegg på meg "vindskjørtet" under jakka. Dette er heilt supert. Ein lett, syltynn "frakk" som effektivt stoppar vinden. God utanpå ull og som mellomlag... Agnar får på seg tørre og varme klede Siste biten opp over kanten var utfordrande - igjen! Hardt underlag. Dårleg sikt og kraftig vind. Faren for å segle låg der heile tida. Med spisse steinar stikkande opp, var det ikkje akkurat nokon akebakke nedover heller... Men vi kom oss rimeleg greitt over kanten og opp på topplatået. Og her vart det endå verre... Agnar i føyka på toppen Det var som på Nordpolen, sjølv om eg aldri har vore der. Vi kom oss temmeleg fort i skjul bak varden og fekk skifta ut fjelltrimboka. Annan pause enn å få i seg noko væske og ordne litt på utstyret, var ikkje til å tenke på. Så raskt sette vi kursen tilbake dit vi var komne frå. Det skulle vise seg ein god del verre å komme seg ned igjen. Som alltid! Kanten var isete og nedanfor var det som nemnt bratt, hard skare/is og steinete. Vi var veldig forsiktige. Sjølvsagt skulle vi ha teke på stegjerna, men vèret var horribelt. Det kitla i magen må eg innrømme (iallefall på meg...:-)) Men med litt filing og kryssing gjekk det greitt ned i salen ved Nipa. I søkket mellom Blegja og Rørviknipa Neste bøygen var i partiet der eg segla forrige lørdag. Vi kryssa litt att og fram der òg. Gjorde oss nytte av steinar som stakk opp. Men heldigvis var det ikkje same isen som sist. Så det gjekk rimeleg greitt nedatt til Nipevatnet. På veg oppover hadde vi snakka om å gå ut til Tobbedalsvatnet, og gå Bjørnastigen ned igjen i Rørvika. Det var ei ny oppleving for oss begge. Vegen ut dit sa seg litt sjølv. Vi kryssa i første omgang elva frå Nipevatnet og følgde ranane ned til austsida av Tobbedalsvatnet. Vidare gjekk vi opp sørvestsida av Kringlefjellet til vi kom aust om Bjørnastigvatnet. Fin utsikt bort på nordaustsida av Eitrenipa og til Blåvatnet. Likeeins vestover til Leknesvatna. Blåvatnet og nordaustsida av Eitrenipa Deretter gjekk vi over Botnafjellet og bort i Bjørnastigen. Her heng det wire til å halde seg i for å komme ned skåra. Det var ingen problem sjølvsagt. Vidare tok vi beint ned mellom Ålastølen og Åsastølen, før vi på god stølssti kom ned igjen i Rørvika. I siste bakken traff vi Arve L. og slo av ein prat. Det er faren Arvid L. som eig Nipebua, hytta under Rørviknipa. Ein liten rast ved Nipebua på veg oppover Dermed var ein suveren, tøff, og innhaldsrik tur over. Vel 7 timar var vi undervegs. Med nokre timar i særs utfordrande omgjevnader. Kjekt at Agnar vart med. Ikkje det at eg ikkje hadde gått åleine, men det er no so...:-)

Fra Blegja 181009

Fra Blegja 181009

Snutt ETTERSPEL Eg fekk melding frå Agnar om at han meinte bilda frå toppen var for fine. At det såg ut til å vere sol og fint vèr... For andre kan eg opplyse at eg sjølvsagt knipsa dei to augneblinka der skodda og drevet letta...:-) Var ikkje mykje å ta bilder av elles...