Så lett så lett

Dokka i ettermiddag... Sidan vi hadde personalmøte etter arbeid i går, vart det litt for travelt å fare til fjells etterpå. Dei dett no ikkje ned fjella heller...:-) Eg gjekk difor opp igjen på Dokka i ettermiddag. Det var strålande sol, men isande kald vind. Med turen hin dagen i friskt minne, tok eg ingen sjansar. Med meg var difor windstopper-hue, hanskar og den gode, gamle fjellanorakken. Noko betre utrustning enn sist...:-) Ikkje for å skryte, men i dag gjekk det veldig lett opp. Det var berre å ause på oppover bratta. Det er ein aldeles herleg følelse å kjenne at ein har mykje å gå på... Kanskje var det godt med ein pause i går? Den klåre, kjølige nordalufta var god å puste i. Alle hersens flugene var fordufta. Og det var blitt bra tørt i terrenget igjen. Det gjekk difor fort ned igjen òg. Kjempetur! Meldingane ser brukbare ut framover òg. Så her er det berre å gjere seg klar for nye turar i helga...:-)