Ein smak av påske
Vårleg ved Leknesvatna i ettermiddag
Etter å ha kosa heime med Peter og vore til Askvoll på snopetur, var Marie komen seg på føtene då vi kom heim igjen. Ho vart såleis med Peter på trampolina, medan eg stakk på Eitrenipa igjen. Olaug hadde kort dag i dag før påske.
Klokka var allereie 12 då eg reiste frå Yndestad. Det var nydeleg vèr. Rett nok med litt skyer inn i mellom. Det gjekk vèl så greitt opp i dag som i går. Eg hadde nemleg spora mine frå i går å gå i. Det var ein stor fordel oppe i skårane. Fast og fint i trinna. Reine trappa opp! Strålande solskinn oppe i bakkane og på toppen. Og frisk vind som i går. Men kva gjer vel det når sekken inneheld rikeleg med byteklede, som for ein vinterdag...! Herleg å få skifta på seg tørre ullklede. Du får ein psykisk opptur når varmen kjem igjen i kroppen...
Litt blautt var det ned igjen då eg seig gjennom på grunn av farten. Ein viss fare kan det vere med dette når kroppen er på god veg framover, og føtene sig ekstra ned i snøen og sit bom fast. Det går fort an å ta ein legg på denne måten....!
Som i går skya det heilt til då turen var omme. Og det gjer i grunn ikkje meg noko, berre det er fint undervegs:-)
P.S. Hvis nokon lurer på om det står bra til etter ein tung tur på Eitrenipa i går og ein til i dag, så er tilstanden heilt strålande... Om det beit trur eg nok eg kunne ta denne turen kvar dag. I gamle dagar var dagane fylte med mykje fjellgåing i arbeids medfør som melking, fjellslått, torvklypp og anna.... Då fekk ein jo trim i sitt daglege vyrke. I dag lyt vi kontoristar springe for helsa sin del, om enn kanskje ikkje i så stor grad som enkelte gjer...:-)
Vårleg ved Leknesvatna i ettermiddag
Etter å ha kosa heime med Peter og vore til Askvoll på snopetur, var Marie komen seg på føtene då vi kom heim igjen. Ho vart såleis med Peter på trampolina, medan eg stakk på Eitrenipa igjen. Olaug hadde kort dag i dag før påske.
Klokka var allereie 12 då eg reiste frå Yndestad. Det var nydeleg vèr. Rett nok med litt skyer inn i mellom. Det gjekk vèl så greitt opp i dag som i går. Eg hadde nemleg spora mine frå i går å gå i. Det var ein stor fordel oppe i skårane. Fast og fint i trinna. Reine trappa opp! Strålande solskinn oppe i bakkane og på toppen. Og frisk vind som i går. Men kva gjer vel det når sekken inneheld rikeleg med byteklede, som for ein vinterdag...! Herleg å få skifta på seg tørre ullklede. Du får ein psykisk opptur når varmen kjem igjen i kroppen...
Litt blautt var det ned igjen då eg seig gjennom på grunn av farten. Ein viss fare kan det vere med dette når kroppen er på god veg framover, og føtene sig ekstra ned i snøen og sit bom fast. Det går fort an å ta ein legg på denne måten....!
Som i går skya det heilt til då turen var omme. Og det gjer i grunn ikkje meg noko, berre det er fint undervegs:-)
P.S. Hvis nokon lurer på om det står bra til etter ein tung tur på Eitrenipa i går og ein til i dag, så er tilstanden heilt strålande... Om det beit trur eg nok eg kunne ta denne turen kvar dag. I gamle dagar var dagane fylte med mykje fjellgåing i arbeids medfør som melking, fjellslått, torvklypp og anna.... Då fekk ein jo trim i sitt daglege vyrke. I dag lyt vi kontoristar springe for helsa sin del, om enn kanskje ikkje i så stor grad som enkelte gjer...:-)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar