Som seinhaust

Bak varden på Dokka i føremiddag i eit ufyseleg vèr...men like blid:-) Eg hadde aldri tørt å gå opp igjen på Dokka i dag hvis det ikkje var for at eg kunne følgje spora mine frå i går. Det var nemleg så tett skodde då eg kom opp til Nyksvatnet og vidare oppover at eg ikkje såg nokon ting. Alt var kvitt. Fullstendig! Spora frå i går oppover, var delvis vekke i regnet. Men dei ned igjen, der eg hadde trakka ein god del gjennom, var godt synlege. Hadde eg rota meg vekk frå desse, er det ikkje godt å vite kvar eg hadde hamna. Det var skodda ja. Men det regna og bles i tillegg. Reint ufyseleg. Med minimalt under goretexen, var det berre å halde seg godt gåande. Det var nemleg iskaldt å stoppe opp. Men linja var grei, og eg var aldri inne på tanken om å snu. Så eg kom meg egentleg greitt både opp og ned. Som eg såg på snøen, hadde det ikkje vore nokon der sidan eg var oppe i går ettermiddag. Eg bytte ei våt ulljakke då eg kom ned igjen til bilen ved vassverket i Holmedal, køyrde til Askvoll, og tok like godt med meg Hjartåsen når eg var på dei kantar. Skodde, vind og regn på toppen her òg. Mykje væte i stien. Men greitt. No har eg sett på eit par vaskemaskiner for å få reint både utapå-klede og ull til komande økter. I skrivande stund er det opplett ute. Er det håp om noko meir sol denne påska? Det har jo vore eit nokre hustrige dagar no....