Kveldsstemning frå Driveknolten
Nydeleg kveldstur på Driveknolten. Varmt og fint i berre shortsen. Kveldar som eg nyt i fulle drag. Som står som bautasteinar i minneboka til hausten, når sønnekulingen og regnet piskar rutene. "Livet blir til mens du går" tenkjer eg då! Akkurat no er livet - kjenn på det - nyt det! Det er no eg lever - ikkje om eit halvt år eller til våren igjen. Augneblinkens gleder...
Det var så stilt og fint inne på toppen. Nokre sauebjøller nede i lia mot Svartetjønna var einaste lydane i stilla. Lufta var klår som krystall. Dei knall blå vatna låg spegla i kveldssola. Ikkje ei krusing på yta var det ein gong.
Vandringa utatt fjellet kunne godt vore brukt i ein romantisk film. Kulissar med stille bygder der nede, solnedgong, vatn, øyar og hav. Og varme fargar på fjell og mark, må jo få eit kvart hjarte til å smelte. Det bivrar i sjela. Filosofens time. Sannhetens øyeblikk. Kor godt er det ikkje å vere til...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar