Ruskeveir på Skålefjellet og flott tilstelling i koselege gapahuken

Seinhaust på Skålefjellet

Truleg har Peter og eg litt Harry Potter dilla for tida. Vi har begynt på fjerde boka no. Ein tjukk murstein! Vi las iallefall ein time i senga i dag tidleg òg, før vi stod opp!
Fruen var raskt på beina òg i dag, så vi åt frukost ilag. Klokka var allereie over 8.

I dag skulle det nystarta Barna;s Turlag i Askvoll ha tur til gapahuken i Gjerdedalen. Eg avtalte difor med fruen om å gå på Skålefjellet først, for så å ta med meg arrangementet i gapahuken etterpå. Dei skulle gå frå Stongfjorden kl 13, så då heldt det fint med tida.

Eg køyrde heimifrå før halv ti og sette bilen ved fotballbana. Det var lett yr i lufta og noko vind. Eit lett skoddedrag kom og gjekk ved toppen av Skålefjellet, 767 moh. Turen opp frå bana går først på traktorvegen til Pål opp i dalen eit stykke. Nesten i enden av vegen står skiltet til Nipebu. Stien vidare føl den merka løypa nesten til toppen av Mannskaret, som ligg på høgdedraget mellom Stongfjorden og Holmedal. Her tek trasèen av beint aust og opp til Skålefjellet i skåra som kjem ned. Du tek av rett over elva frå Skålefjellsvatnet. Stien er godt varda opp, men ikkje DNT-merka.

Det var ganske blautt i dag som på Skylefjellet i går. Yret og regnet gav seg omlag halveges oppe ved Alteret. Men det var veldig dunkel belysning som gjorde fotograferinga vanskeleg. Det låg ein del gamal snø og fonner som måtte forserast på veg frå skaret og opp. Snøen var som vårsnøen, heilt blautt og rakk til knea fleire plasser. Ganske tungt å gå bratt oppover når det er slike forhold. Men med ein pust i bakken gjekk det egentleg heilt fint (glad for eg har vore mykje i Losjen å sykla i haust...)!

I dag hadde eg teke med meg bytekle og ullgensar. Desse kom godt med på toppen då Devold ulltrøya eg hadde under jakka var kliss av sveitte. Det er jo alltid ei utfordring å kle av seg til skinnet på toppane når ein kald kuling riv deg i skrotten, men det gjer ekstra godt etterpå med nye, tørre ullklede - ja, og så ny god hue òg då (eg sparar alltid den best til toppen er nådd!)! Ein psykologisk stimuli som gjer at eg finn ekstra styrke...

Etter å ha skifta og fotografert litt, bar det ned att same vegen.
Det er fin utsikt mot Stongfjorden og havet på returen som gjekk utan problem.

Eg traff Gisle S. nesten nede igjen ved traktorvegen på veg oppover.
Det var ei stund sidan han hadde vore på Skålefjellet, så vi preika litt om forholda der oppe.

Eg hadde tima det ganske godt med tidspunktet Barnas Turlag skulle vere ved gapahuken. Pål, som eig gapahuken, var allereie på plass då eg gjekk oppover om morgonen. Han hadde stelt veldig fint i stand med skinn å sitte på i benkane og flotte oljelampar som brann rundt omkring, då eg kom ned igjen. Utruleg koseleg! Så etter å ha prata litt med Pål kom turfølgjet. Dei var ein god gjeng med ungar og foreldre, bort i 50 stykke, som må seiast å vere svært bra på ein sein, ruskete haustdag.
Det vart leikar ved elva og gratis pølse og brød på svoltne ungar.
Topp tilstelling. Arrangørane ved m.a. Anita R. må få strålande karakterar for dagen.

Skålefjellet og Barnas Turlag i Gapahuken 181107