Mobilbilde av Nordryggen på Toreheia og Yndestadfjellet i sol i går
Du verden for eit gòv vi vakna opp til i dag...I halv seks tida riste huset! Sterk nordvest kuling med storm i kasta, og sludd! Nesten moro å stå innafor glasruta og sjå ut....
Eg brukte morgontimane til ei lita rokkering av møblane i stova. Eg hadde nemleg kjøpt ny flatskjerm-tv dagen før som julepresang til oss. Ein Panasonic, Plasma som er (nesten) klin umuleg å oppdrive....! Tv-ane no til dags tek større plass i lengda og mindre i breidda enn tidlegare. Den gamle var 14 år gamal og filmar viste seg som ei smal stripe midt på skjermen. Eg måtte nesten sitte klin opp i for å skjøne kva som føregjekk. For ikkje å snakke om tekstane som nesten var uleselege for ein middelaldrande fyr. Så ei viss justering av møblementet måtte til. Eg trong naturlegvis større tv enn Kjell;en, som har 32 tommar..:-)) Vi gutane har i grunn stått stille utviklingsmessig:-)
Etter at den nye tven kom på plass er det omlag som å sitte på tribunen å følgje fotballkampane. Denne utviklinga har iallefall ikkje stått stille...!
Etter denne seansen fann eg likevel ut at det kunne vere greitt å komme seg ut litt. Fjellturane vil sjølvsagt ikkje gå på bekostning av den nye tven.:-)
Værste nedbøren hadde visst gitt seg.
Eg valde likevel berre å ta turen på Skylefjellet. For det var for langt på dag til nokon lengre tur. Det bles garantert skikkeleg oppe, men det var eg van med etterkvart.
Det ligg endå lite snø i fjellet her ute. Enkelte fonner må ein rett nok gjennom, men dei er ikkje store og heller ikkje særleg djupe. Eg har ikkje vore over ca 500 moh denne helga, så det er mogeleg det ligg litt meir snø høgre oppe. Men sjølv oppe på Moldura på 861 moh såg snøen stort sett ut til å vere avblesen.
På toppen av Skylefjellet bles det noko vanvittig som så ofte før. så både hender og knær måtte nyttast for ikkje å bli blesen overende! Eg brukte ordet ekstremt til Agnar. Han spurde kva eg la i det - han er van med at dalingane overdriv litt - eg sa som sant var at når eg held på å bli blesen utfor fjellet er det ekstremt.
Fruen som kom opp seinare meinte det var uforsvarleg å gå åleine, men den var no vèl dryg då...Har jo vore ute ein vinterdag før..!
Det vart reint folksamt etterkvart i dag. På veg heim igjen traff eg først Fruen og Anita, så Gisle og Kjell og tilslutt Nina frå Askvoll med turkompis. Trur dei sette pris på å få litt inside information om forholda oppe.
Obs. obs. framover - mørket kjem utruleg brått på ein. Du kan fort starte for seint på dag på slike relativt korte turar òg. Eg mørkna ute ein gong på Stølsfjellet i Rivedal i fleire minusgrader, i snø og utan ski var dette ikkje noko særleg moro - ikkje minst for dei som sat heime og uroa seg. Det er difor eit godt tips å putte ei lommelykt eller hovudlykt i sekken på denne tid av året. Gjerne to òg fordi batteria ladar seg veldig fort ut i kulden. Det er heller ikkje så lett å skifte batteri når det er mørkt.
Dette er noko ein må vere obs på når det gjeld mobilen òg. Det er absolutt ein fordel å halde mobilen/batteriet nærast mogeleg kroppen. Ein sikker plass er å putte mobilen i trusa når den er utlada. Høyrest kanskje litt morsomt ut, men på denne måten kan ein kanskje få nok batterikapasitet igjen til å få sendt ei livsviktig melding.
Frå kjøkkenvindauget såg eg i kveld at siste bilen fòr frå parkeringsplassen på Røysa godt etter at det var mørkt. Med nattsyn og skogsveg ned siste stykket gjekk vel det greitt. Så alle er nok komne ned igjen i god behald etter lufteturen - sikkert like raude i kjakane som eg...:-)
 |
| Mobilbilde |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar