Tykte faktisk det gjekk litt tungt opp på Skålefjellet i ettermiddag. Om det var fordi eg var avstad å gav blod i går veit eg ikkje. Kanskje psykisk av den grunn kanskje. Eg veit ikkje.... Men om pusten gjekk som ein blåsebelg, var det fantastisk kjekt. For eg nådde akkurat opp før det vart heilt mørkt. Så ned igjen måtte eg gå i lyset av hovudlykta. Herleg med den gode lykta eg har. Elles heldt det seg opplett til ein forandring.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar