Eg gjekk som vanleg opp ranen på nordsida. Dette heldt på å utvikle seg til ein skikkeleg tabbe. Ja, nesten litt galskap (men du veit toppadrenalinet...). For det var berre klink is opp heile ranen. Eg hadde litt av eit slit med å banke skorna ned i isen i bratta, og klamre meg fast i bakken med stavane. Ein og annan steinen stakk heldigvis opp slik at eg fekk drege pusten. Men steik - hadde eg sklidd ut der oppe i dag kunne det gått verkeleg gale. Eg hadde sjølvsagt ikkje med meg broddane, men dei lyt heretter få sin faste plass i sekken anten eg har bruk for dei eller ei.
Heldigvis låg det meir snø i søkket litt lenger mot sør. Det var jo idioti ikkje å gå opp her i staden, for denne vegen gjekk det heilt greitt ned igjen. Ja så greitt at eg sigla på rompa i laussnøen... Men slik er det. Er ikkje så lett å sjå forholda oppe når du står nede. Men obs obs hvis nokon har tenkt seg opp der i morgon....
Fra Ytrevågefjellet 210112 |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar