Nye formasjonar...

 Foto frå platået ved Svarthamrane i dag

Det var ei stund sidan eg hadde vore opp på Svarthamrane medan det var lyst. Så eg valde å gå opp igjen her i dag. Eg kunne i utgangspunktet tenkt meg og gått på Gjelsvikefjellet, men sidan nordabygene var så kraftige, valde eg vekk dette alternativet. 

Eit poeng var det òg å halde sporet på Svarthamrane ope, sidan det var kome noko snø. Og nok ein gong overraska mengdene meg oppe over Alteret og Mannsskaret. Heime var det vel kome ca 5 cm, men her oppe var det mangedobla. Sikkert 20 cm enkelte plassar. Og vinden hadde rimlegvis plassert fonner som det låg endå meir i. Når i tillegg alle tidlegare spor var effektivt fjerna her i frå og til toppen, vart det ekstra tungt. For den gamle skaren held framleis ikkje, og såleis gjekk eg gjennom både den gamle og den nye snøen. I tillegg var det glatt på beinfrosne steinar og anna inn under. Eg måtte difor puste på litt ekstra oppe i det bratte skaret.

Gjerdedalen og Mannskaret er jammen nokre ekte snøhol. Nord- og vestavèret står rett på inn frå havet her, så difor legg vel snøbygene frå seg det som er oppe i skaret. 

Det er sikkert dei som lurer på kvifor eg ikkje nyttar ski. Vel, området eignar seg ganske dårleg til skigåing. Det er bratt, ulendt og urar mange plassar. Og ingen samanhengande renn. Det blir rett og slett meir styr med å gå på ski her.   

Starten på skaret opp frå Mannsskaret

Rimlegvis tok det difor noko på å kome seg til topps i dag. Men vinsten var heldigvis av det søte slaget. For har eg vore uheldig med snøbygene på toppane før i år, så var det stikk motsett i dag. (Det jamnar seg ut i lengda heiter det visst...) Ei praktfull låg morgonsol møtte meg på toppen av skaret, rett nord for den sørlege toppen. Den tørre nysnøen spegla seg i strålane. Det glitra i snøkrystallar. Flotte snøformasjonar snodde seg i alle retningar. Og den låge sola laga låge, flotte og lange skuggar over ytene. Fantastisk vakkert! 

 Låg desembersol ved Svarthamrane

Eg baksa meg vidare opp og bort på platået. Stadig med utsikt til den flotte sola i sør. Men over Holmedal låg det faktisk eit tjukt lag med skodde. Den såg ut til å halde fram inn Dalsfjorden. Men fjorden vidare innover ligg i skjul bak fjella i Holmedal, Rivedal og Heileberget her i frå. Eg la dessutan raskt merke til ei ny nordabyge som var på veg inn frå Florø-kanten. Her var det berre å få byte nokre klede og teke nokre bilder, medan sola framleis var framme. Eg jubla likevel over flaksen. Byga gjorde meg ingenting, berre eg fekk teke nokre bilder med sol på, og ikkje alt vart like grått som i går...

 Utsikt frå Svarthamrane mot kjende fjell i aust

Eg var nøgd. Hadde fått teke nokre bilder. Og fått på meg varme og gode klede. Då begynte dei første snøfillene å falle. Og snart var sola forsvunne i eit tjukt skylag, og snødrevet stod rundt fleisen på meg. Eg kom meg raskt ned igjen i skaret. Her sette eg meg berre på rumpa og sigla øverste delen ned så snøføyka stod rundt øyra på meg. Jubalong...!! Paramobuksa går som eit olja lyn...! Men eg passa meg vel for å stoppe opp før eg nådde dei kvasse steinane som står opp av snøen lenger nede... 

Det gjekk greitt første stykket ned til Alteret, og vidare eit stykke ned Brekka. Men det som vart verre, starta lenger nede i dalen der det tidlegare ikkje låg snø. Her hadde tørrsnøen gjort underlaget til reine skøytebana. For under nysnøen var alt framleis beinfrose etter kuldeperioden. Eg merka det ikkje noko særleg oppover, men i unnabakkane var dette ikkje noko å spøkje med. Hvis nokon hadde sett rumpa mi i morgon, ville dei vel lurt på kva seanse eg hadde vore ute for i  helga. Det kan sikkert sjå ut som ei løvinne har fått utløp for sin S & M-trang i helga. For eg fòr på ræva 4-5 gonger.... og beinfrose som det var, gjekk dette slag i slag...!  (Broddane låg sjølvsagt trygt plassert i utstyrsrommet heime...) At dette vil vise igjen, er det liten tvil om. Men det viktigaste er at alle lemmer er intakt.

Ei blå rumpe kan eg leve med, eg får heller høyre om eg får låne sjefsstolen i morgon... : =))

Fra Svarthamrane 051210

Tjukk skodde over Holmedal. Blåfjellssåta stikk opp.