Første solstrålane for dagen på Ytrevågefjellet. Kulden riv i kjakane.
Foto vest av Indrevågefjellet i dag tidleg.
Etter ein lang og sein julefrukost i går med familie, barn og barnebarn, tok eg tidleg av garde frå Osland og Vågeskardet mot Indrevågefjellet og Middagsnipa i dag. Målaren i bilen viste minus 14 grader då eg parkerte der oppe litt over klokka 08. Det var sjølvsagt rimeleg mørkt, så hovudlykta måtte tennast. Ein gamal måne stod rett i vest av Stongfjorden og spegla seg ut fjorden. Eg kunne skimte omgjevnadane i månelyset. Med dagslyset i vente innan timen, var det med andre ord ein perfekt vintermorgon for litt fjellrangling.
Det lysnar i sør ved Vardenova, Røyrbotnholten og Smørskornova
Spora frå julaftan var vegvisar opp brattene. Litt glipptak og litt glatt, men det gjekk sjølvsagt lettare no enn då. Kulden reiv i fjeset. Eg gjekk heller ikkje i dag med stillongs. Men fekk fort varmen i meg iført Paramo Cascade-buksa og Brynje alpinpulleytrøya under den lette Rab Drillium jakka. (Minst mogeleg med klede oppover er tingen....)
Etter ein god halvtime, oppe på sjølve kanten av fjellet, kjende eg rett nok austatrekken bite godt frå seg. Kor mange minus det var her oppe kan eg berre gisse på.... Men med ei balaclava, vindtett hue og hetta på jakka ut igjen på, heldt eg bra varmen opp gjennom. Så mykje i ro kunne eg likevel ikkje stå. No var det blitt såpass lyst at eg pakka vekk hovudlykta. Og trugane var gode å ha på vidare austover.
F.v. Portafjellet, Vardenova, Røyrbotnholten og Smørskornova.
Etter kvart vart himmelen i sør og aust raud, lilla og oransje. I vest og nord rosa i lèten. Og mannen i månen kikka halvfull ned ute i vest, sør av Ytrevågefjellet. Eit utruleg skue å kunne oppleve natt gå mot dag så langt oppe på fjellet. Åleine. Bitande kaldt og krystall-klårt. Eit og anna harespor snirkla seg hit og dit. Eit revespor kryssa frå nord til sør. Nokre mys hadde stadig vore opp på den kalde og tørre puddersnøen og leika seg blant snørkrystallane. Ein glitrande vintermorgon.
Eg følgde ganske konsekvent trugespora frå hin dagen til toppen av Middagsnipa der aust. Det gjekk lett. Veldig lett. Eg røska av meg jakka som var islagd av kondens innvendig, ei sveittevåt brynjetrøye og våte hovudplagg, og tok på meg Brynje Antartica trøya og Rab Endurance dunjakka. Og sjølvsagt nye hovudplagg. Det var ei kald avrivning i bar overkropp nokre sekund, men du verda kor varmen strøymde gjennom kroppen igjen etter nokre minuttar. Det kunne vore mange minus til for den del....
Flott morgonlys over Svanøy, Askrova, Kinn, Reksta, Skorpa og Storebatalden.
Eg la merke til at det var endå ei stund til sola stod opp ved Portafjellet, så eg bestemte meg for å gå vest att til Indrevågefjellet for å få morgonsola der i staden. Så etter å ha knipsa nokre bilder frå toppen gjekk eg ut igjen dit.
Det passa nesten perfekt. Først kom sola i søraust hellinga på Ytrevågefjellet, og etter 5 minutt venting, stakk sola seg fram vest av Portafjellet. Det kvitdekte landskapet vart bada i eit rosa skin, før det etter nokre minuttar gjekk over i reinaste gullfargen. Fantastisk vakkert! Opplevingar frå øverste hylle i livet....
Soloppgang ved Portafjellet i dag tidleg
Eg snura meg vidare nedover og fann att trugespora frå turen opp. Etter nokre minutt var eg framme på kanten av fjellet igjen, tok av meg trugane, og sigla på rumpa ned første delen som eit skot. Endå nokre minutt seinare stod eg på flat mark i Vågeskardet. Så sulla eg meg over dei skuggelagde og beinfrosne myrane til bilen. Minus 13 her no, og eg var sveitt og god. Klokka var 11.30... Eg hadde ikkje akkurat skunda meg heller! Super juletur...
 |
| Fra Middagsnipa 261210 |
Foto ved Indrevågefjellet.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar