Ny kombinasjon av fjell

Ved Fanafjellet i dag

Eg var på plass før kl 7.30 i Skjerlia i dag tidleg, og ville gå fjella vestover på ski frå Fossedalshengenipa og Nipebu. Men eg fekk bange anelsar ganske så med ein gong. For når eg kom bortover til Markavatnet, og fekk eit glimt av Fossedalshengenipa, vart eg overraska over kor lite snø som låg att oppetter ryggen. Og så slo det meg at vatna sikkert ikkje var trygge å gå heller. Og då ville eg bruke adskilleg lenger tid. 

BC-skoa held ikkje vatnet ute på same måten som fjellsko. Og over dei myrlendte områda oppover mot Krokavatnet, kjende eg væte trekkje gjennom. Dårleg nytt. Iallefall når turen vestover tok ca 7 timar. Og endå var her ikkje snø. Eg passerte opp forbi ura, og kom opp til Krokavatnet. Vatnet var heilt isfritt! Eg fekk fjellet endå nærare i syne no, og tenkte med meg sjølv at ski kunne ha vore ski. Eg gjekk faktisk heilt opp under starten på sjølve ryggen, før eg kunne ta på meg skia i det heile teke. Og måtteta dei av meg igjen når eg nærma meg toppen. Det var utrulig kor snøen hadde minka siste dagane. 

Oppe ved toppen var berga islagde i dag tidleg. Veldig glatt. Her låg dessutan eit tynt lag med nysnø òg. Vinden var iskald, og sola berre delvis framme frå skylaget no og då. Det var nesten som ein vinterdag. Eg såg med ein gong at eg ikkje kunne ta sjansen på å gå ut Langevatnet og over Nipevatnet. Isen såg ut til å vere gått opp inne ved land. Det var galskap å prøve ein gong. Snøen vestover fjella låg berre klattvis. Og eg var kald og våt på føtene allereie. Nei, her var det berre ein ting å gjere - komme seg ned igjen! 

Det gjekk som eit skudd ned den vesle snøen som låg att. Men så var det påan igjen med å bere ski. Shit - det vart ikkje som tenkt dette. 

Eg var heime igjen før klokka 10... Olaug var reist med 1.mai gjengen på Fanafjellet/Smørskornova. Torbjørn var heime. Peter ville leike med kompisar. Og eg var på langt nær tilfreds med dagen. Eg gjekk difor berre rett i kjellaren og fekk på meg fjellskoa, skifta ei ulltrøya og køyrde på Stafsnes for å ta bakkane på Fanafjellet. 

Steik kor lett det gjekk opp igjen nye vel 700 meter frå fjorden... Eg var overraska. Det var berre å gje på. Og snøen bar oppe mot toppen. Det var ein nytelse. Herlig! Og vèret var bra, men vinden isande kald. På toppen vart nevane is på ein augneblink. Så eg knipsa berre nokre bilder og la til palings ned igjen. Med unntak av eit par stopp for bildetaking, sprang eg like til vegen og bilen igjen. Nydeleg trimtur - og no var det dusjen neste...:-)

Fra Fossedalshengenipa_Fanafjellet 010510