Eg kjende lite til turen i går i dag eg vakna. Men at eg sov til klokka 07 var nærast sensasjonelt. Så då låg det vel noko under likevel... Eg var elles litt gruggen i målet etter all fjelltrekken. Det forsvann fort etter frukost.
Vi byter ofte litt på fridomen i helgane heime. Så i dag gjekk Olaug med "søndagsgjengen" på Fossedalshengenipa. Det er ikkje det at eg ikkje kan gå med folk eg òg, men eg er i grunn meir min eigen herre når eg får gå i mitt eige tempo og ta bilder/sjå motiv. Eg er meir fri då og kan tenkje sjølv. Noko anna er at det somregel går litt i seinaste laget i lag med andre...
Vel Peter vart leikande med Markus og Hilmar, så istaden for å stane i dørgotta heime, tok eg meg likegodt ein rask trimtur på Fanafjellet. For å kjenne etter korleis kroppen fungerte. Veldig lettkledd gjekk det forbausande greitt opp frå fjorden ved Stafsnes til toppen på 722 moh. Moro! Og ikkje minst at eg akkurat fekk knipsa nokre bilder før sola forsvann inn i tjukke nye skyer frå vest. Som i ein sekk var ho vekk. Men det var presis nok for meg. Og så nådde ein iskald vind min sveitte kropp! Fram med hue og hanskar og til palings ned bakkane igjen... Eg stoppa ikkje før eg nådde bilen...! Supert - dusjen neste...:-)
SEINARE...
...og etter middag, vart det ein rask tur på Siktanuten i Askvoll òg. Det var nordavèr med snødrev inn frå havet og iskald vind. Så det var raskt ned igjen her i frå òg.... Traff forresten Vigdis nede i bakkane då eg var på veg ned igjen. Og slo av nokre ord før eg sprang vidare....og nådde akkurat heim til fotballavslutninga i England som planlagt. Flott søndag....!
Fra Fanafjellet 090510 |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar