Heite hovud og barbèrskum

I urørt natur finn ein ro og kan sjå dagen i nytt perspektiv. Moldura - metaforen t.v. Foto 29/11-09 Dei siste dagane har nærast arta seg som ei einaste stor stormflo her i fylket. Trass i at vi har hatt den flottaste vinteren eg kan hugse, med nydelege tilhøve for utandørsaktivitetar i snø og is, fjell og fjord, har andre vore meir opptekne med å slenge drit. Ei stormflo av gylle... Oppkoket til heile den brune suppa var sjølvsagt Anne Viken si opptreden om Helvetestilstandane i fylket, med eit manus fullt av ukvemsord om det meste, og derpå følgjande oppslag i Firda. Same old story. Det vart ei vase utan like om bunader, nissar, ilskne folk, inkompetente folk, hjernedaude journalistear, grå gubbar, inngrodde vanar, og i det heile teke berre elende. I bilder, symbol og spissformuleringar som fleire enn meg, utan særleg utdanning, hadde vanskar med å tolke/mistolke og lese mellom linjene på. Men slik eg har forstått det no, så er det vi som bur her som er skuld i at ungdommane våre flyttar og ikkje kjem attende. Det seier Anne, gardsjenta frå Bygstad, som sjølv bur i Oslo. Sanningsvitne for utvikling av eit kult og rocka Sogn og Fjordane. Ja ha tenkte eg med meg sjølv - det her blir moro. Og klarte ikkje å dy meg. Men måtte skrive litt i metaforiske og humoristiske vendingar. (Bildet er forøvrig av son min Peter (9)på Kaizers konsert i Dale). Metaforar er visst rocka for tida. Etterpå har bombenedslaga i media hagla over fylket så moldspruten har stått frå svartaste bondelandet. Til tider pinleg og ute av proporsjonar. Og kva var den opprinnelege bodskapen som Anne moldbar? Var den jordnær - som eit bondsk landskap? Ja, nei den drukna visst i støyen frå gyllevogna... og for og mot Anne. At Firda til tider er tabloid og slær ting opp med store bokstavar, er vi vane med. Likeeins at ein plukkar ut slåande titlar og bilder. Når så journalisten som dekka det heile denne gongen hadde Anne sitt 15 siders eksplosive manus å plukke frå, kunne ein jo sjølv tenke seg resultatet. (Eller dvs. det kunne ikkje journalisten Anne Viken). Redaktøren i Firda er til tider omstridd. Og må av og til gå ut og forsvare seg sjølv, avisa og sine tilsette. Greit nok. Det ligg òg i korta. Spørsmålet er om Stang denne gongen tok vel hardt i når han på leiarplass antyder at Anne Viken kanskje må skjermast frå seg sjølv. Det er jo harde ord, sjølv om dei sjølvsagt er spissformulerte og ikkje bokstavelege. Men som vi veit skriv jo Anne V i svært store bokstavar sjølv, både om fylket, folket og media, så eg veit ikkje.... "Som ein ropar i skogen får ein svar"... Ja, ja slik går no dagane. Og det verste er visst unnagjort for denne gong. Anne er i Berlin og det er helg. Spørsmålet er kva som dukkar opp neste gong Anne entrar manesjen? Kanskje var det fleire som skulle teke fri for tastaturet og lufta seg i friluft etter kvart? Eg trur det er godt for både kropp og sjel... Eg sjølv, som sikkert er blant Anne Viken sine utvalde grå, gamle, treige og kjipe gubbar, motstandar av vindmøller og for naturvern, er meir plaga med dei personlege problema dette medfører, enn kva AV lost ut av seg. Mellom anna å skulle handle utan lesebriller. Det medførte at eg i dag tidleg, etter å ha vore på butikken i går, tok litt av den nyinnkjøpte hårgelèen i håret og oppdaga at det var barbèrgelè... Betre å barbère haka enn å kappa av seg hovudet - eller var det omvendt? Ja, ja det skummar vel friskt frå hovudet på fleire om dagen. I kuldegrader frys det sikkert til is - sikkert like lurt å la naturen gå sin gang... den lever nok i beste velgåande etter at rabulistane har fått skrike frå seg... P.S.Når det gjeld kor godt vi har det i Sogn og Fjordane, og at fleire skulle blitt klar over det, ligg det eit godt innlegg på Firda.no i dag. "Løp og kjøp...."