Livet blir til medan du går

Fossedalshengenipa, Eitrenipa og Blegja frå ruta til Nipebu over fjella i vest. Foto 8/8-09 Etter ein solid porsjon med stekte makrelfiletar, var det inga bøn - sofaen neste. Og der vart eg liggjande vèl og lenge... Så lenge at eg heldt på å surne vekk og misse humøret. Då er det berre ein ting å gjere - får opp blodsukkeret, springe av seg sulamitten og kvikne til liv igjen. Sjølv om eg ikkje var tenkt nokon stad i dag, vart det såleis ein svipp på Hjartåsen for å kjenne litt på kreftene og få ut litt gørr. Blautt og surklete opp bakkane. Men det er no ikkje noko å bry seg om, sjølv om det klart går tyngre enn når det er tørt. Litt regn og skodde i vèret, men med god temperatur sprang eg likevel opp i berre shortsen... (Blir visst litt herda av dette livet, trur eg:-)) Ser ut som folk har trekt i hus igjen, for det var ikkje ei sjel å sjå. Og kun 1 person hadde vore opp før i dag. Litt haust er det nok i lufta...