Sett mot sørvest frå Skålefjellet ligg Dokka og Moldura (mms i kveld)
Back to basic heiter vel eit godt norsk uttrykk. Det føltes nesten slik i kveld på fleire måtar. Skålefjellet er "heime" for meg. Eg ser det både frå sofaen og senga mi. Eg er kjend med fjellet. Det er krydra med "mine" vardar. Difor var solotrippen i kveldssola i kveld litt som å komme tilbake til kvardagen. No har eg vel tidlegare gitt klart og tydeleg utrykk for at eg er eit kvardagsmenneske. Eg likar kvardagen. Kvardagen er livet. Fest og fjas er overdrive.
Det vart difor ein nydeleg tur opp dit i kveld. Den fantastiske solinnstrøyminga som er frå kveldssola i Gjerdedalen må berre opplevast. Nydelege fargar når sola står inn om kvelden og skuggane blir lengre. Samtidig varmt og godt i bakken. Stille. Bar overkropp heile turen i nordavèret. Å kunne sitte slik ved varden på toppen og nyte utsikta, er dagens høgdepunkt. Og ikkje minst ha den gode samtalen med seg sjølv...
Så om Skålefjellet på ein måte er både heim og kvardag, er jo dette sjølve essensen i livet. Kjær er du der du står, som ein bauta i all slags vèr og uvèr, sommar som vinter.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar