På kanten lettkledd

Bilder frå Driveknolten før syndefloda kom i dag. Storehesten bak t.v. på siste bildet

Etter å ha fått Peter avgarde på fotballskule og gjort litt indreteneste, reiste eg til Rivedal for å gå på Driveknolten igjen. Vèret var brukbart med litt sol, ein del skyer og bra temperatur. Eg fann difor ut å gå berre i shortsen. Eg knytte ei tynn Devold trøye rundt livet. Tok i tillegg med ei lita rumpetaske med litt drikke og ei ekstra trøye for å byte den sveitte på toppen.

Det gjekk greitt og fort innover. Eg heldt akkurat varmen i berre shortsen ved å gje på litt. Men innom Høgholten forsvann sola og i tillegg kom det litt synnatrekk. Då var trøya kjapp å få på. Eg såg regnet komme både frå sogn og frå fjella i Holmedal før eg kom meg heilt inn. Vel, vel det var berre å bite det i seg.

Og regnet kom det... I bøtter og spann rett etter at eg var begynt på returen. Eg har nesten alltid med meg ein liten plastpose med peanøtter og nokre rosiner i den små sekken min. Men kor tid dei var hamna i rumpetaske veit eg ikkje. Det var nemleg eit lukketreff. Eg tømde ut alt innhaldet til ramnen, snudde posen og fekk pakka inn mobilen og kameraet, og plassert stasen i rumpetaska. Truleg hadde det vorte kritisk for begge deler, for nokon annan måte var det ikkje mogeleg å halde det tørt på! Reine amatøren...

Eg sprang for det meste utatt heile vegen. Då eg såg nedetter føtene mine på Hundeheia, fekk eg assosiasjonar til Nasse Nøff, han i Ole Brum veit du. Ikkje berre var eg skiten som grisen, men fargen på låra og leggene likna til forveksling fargen på Nasse. Rosa.... Ei blanding av frost og sveitte, iblanda rennande vatn frå oven, hadde skapt føtene mine om til rosa, skitne stylter... Fy flate. Det var ikkje heilt nådig der oppe i dag i så lite klede. I vind, regn og skodde, med ein temperatur ned på det einsiffra talet. Bra eg var i form til å springe vest att. Det kan straffe seg å spare på vekta ein ber på i fjellet... Reine amatøren...

Vel, var eg skiten og våt, var det bagatellar mot Peter då eg henta han på returen på fotballbana i Holmedal etterpå. Katen var som dradd gjennom gjørma frå topp til tå! Og kliss... lukkeleg! Eg køyrde i tillegg Andreas og Tora på Grimelia opp igjen òg. Eit sprudlande, gjennomvått, sveitt og frose trekløver. Ja, fire var vi jammen av same slaget...

Men no kjem det fine sommarveret seiest det... Skal bli godt med litt varme igjen...