Horisontalt sludd

Ved Mangevatna i dag føremiddag (mobilbilda er brukande, men får ofte eit lett rosa skjer)

Medan eg held på med å laste opp bilder til dagens blogg, kretsar det ei gamal havørn over huset. Eg såg ho hin dagen òg. At ho er av eldre årgang, ser eg av den kvite stjerten. Den går det nokre år før dei får.

Det er eit eldre, staseleg par oppe i traktene her. Truleg er det same dama eg hadde føre meg på Hollevikflua i fjor sommar. Det ligg jo rett nord om Skylefjellet. Tru om det er katten til naboen ho har sett seg ut? Nei, havørna et stort sett ådsel. Truleg er det noko nede på fjorden som har falle hennar skarpe blikk i auge. Dei er litt utsveltne på denne tid av året, og kjem nærare husa enn vanleg. Er ikkje verst å sitte i sofaen heime og studère ørn!

Eit nytt utrykk slo meg oppe ved vatna mot posten i dag. Horisontalt sludd. Har ikkje høyrt det før. Men det var ganske passande for vèret. Då regnet gjekk over til sludd i den sterke kulingen, kom heile stasen parallellt med landskapen. Dette kan jo kvar og enkelt tenke seg korleis er. Ikkje akkurat gjestmildt! Gode klær og briller fiksa likevel det meste. I verste kasta på toppen var det vanskeleg og halde seg oppreist. Men opp, og i dusjen, kom eg meg i dag òg... Herleg...:-)

posten 300308_video