"Barwitzki-kulpen" i Gjerdedalen
Det strålande veiret som var meldt i begynnelsen av veka uteblei. I staden vart det ein blygrå dag med kald nordaust vind. Dette reiv skikkeleg godt i kroppen over skoggrensa. Eg vart difor møtt av ei iskald "Dronning"! Frå toppen såg eg at sola skein på Storehesten og Blegja, så det er godt mogeleg veiret var strålande i indre strok.
Å handtere mobilen med valne og stivfrosne fingrar er ein lidelse -likeeins å skulle trykkje tastar med hanskar - ei umogeleg oppgåve. Eg gav også opp å bruke spissen på gåstavane...:-) Tærne var til dei grader òg is og følelsen var nesten heil vekke. Godt var det å få av skorna på toppen å få gnikke litt raude tær.
Når det er sagt var det sjølvsagt ein flott tur. Det er kjekt å stå på toppen å sjå til bygds igjen. Dessutan å nyte alle dei kjende fjella i mils omkrets. For treninga sin del er turen òg topp. Det er jo omlag rett opp frå Stongfjorden til toppen som er 767 moh. Det virkar godt på pusten når du går opp utan pause...!
No er det så godt varda frå du tek av få DNT-løypa og til topps at sjølv svaksynte finn fram...:-)
 |
| Skålefjell |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar