Eg skreiv eit dikt for litt sidan, og nytta meg av vedlagde bilde.
Sidan Borghild Otterstein diverre gjekk fort bort etter opninga av turstien på Otterstein,
legg eg det inn att her saman med bilde frå Otterstein teke hi helga. Nokre av orda kan passe.
Mine kondolansar.
Ei fager hand
Her vandra ei kone på stølstrappa rein
og livet står skrive i veggen
Ho lite nok tenkte på framtidas mein
at stølsvollen fin vart til kleggen
I nøysemd og takksemd til grødene skral
var dagen eit slit kringom nòva
Og maten og vasken var evig eit bal
ho ullplagga stelte og tòva
Men ungar og husbond dei knappaste såg
kor frua ho streva til dagen
Ho søvnlaus om natta i storsenga låg
med bibelen vonfull på magen
Guds landskap det pustar og tek til si hand
ei dronning som sleit seg so mager
Og tida den kvervar for alle til sand
mot haustdagen livsstraumen fager
Guds landskap det pustar og tek til si hand
ei dronning som sleit seg so mager
Og tida den kvervar for alle til sand
mot haustdagen livsstraumen fager
Ja, tider skal kome og tider skal gå
til slutt ligg vi jamsid`s og like
Men ingen veit dagen vi reiser her frå
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar