I går kveld stira eg i motabakkane som vanleg, sveitten sila, og brått høyrde eg torden langt i det fjerne... trudde eg. Så ustadig som vèret har vore i det siste, var no ikkje det særleg rart. Men eg glytte no opp og såg meg 360 grader rundt kva retning himmelen var mørkeblå og skralla kom frå. Jammen kvapp eg då tre kvite dottar stod hakk i hel på meg. Ein sjeviot og to lam hadde kome springande etter meg opp jordbakken som torden, utan at eg hadde sett dei... Dei tenkte vel på mjøl...! Skøyig!
Vel, dyrehistoriene tok ikkje heilt slutt med dette. I Størdalen stod kyrne midt i vegen som vanleg. Fleire bilar venta i kø på kvar side, utan at kyrne let seg affisere så mykje over det. Eg var akkurat på nippet til å springe ut av bilen, og forbi ein tysk-registrert bil, for å klapse kyrne på ræva, då eg kom på at eg sat i berre Pierre Robert boxeren min. Sjølv om den var svart med gule striper på, var det kanskje litt i tøffaste laget å springe ut i berre den. Ikkje godt å vite kva det female eksemplaret av ein tyskar tenkte der framom når eg kom springande forbi i berre den.... Så eg måtte berre sitte der. Då la eg merke til at det tyske registreringsnummeret på bilen var KUH. Då lo eg. Stressnivået var som fordufta...:-)
Eg hadde faktisk tyskaren framfor meg heilt heim igjen. Han fòr til Staveneset. Hvis nokon ser ein tyskregisrert gul, liten peugeot med kjennemerke KUH, ja så stemmer det...;-)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar