Fra Eitrenip_Nipebu 280309 |
lørdag 28. mars 2009
Draumetilhøve ved Nipebu
Frå Eitrenipa og Nipebu i dag
Godt klokka skal stillast i kveld, for eg vakna grytidleg som vanleg i dag. Det var nesten klårt og eit par minusgrader ute. Sjølv om Blægja murra i bakhovudet, var eg likevel ikkje heilt mentalt klar for den turen. Det vart, heldt eg på å seie som vanleg ein laurdag, 30 poeng-turen på Eitrenipa. Men eg avtalte heime at eg sikkert vart ein del seinare enn vanleg, for var det bra forhold, tok eg med ein tur ut på Nipebu og sjekka den.
Som sagt så gjort. Det var god skare oppover. Og det gjekk som det susa. Faktisk viste spora mine frå forrige lørdag. Og Leknesvatna såg beinfrosne ut. Eg vart likevel litt paff oppe i det smale partiet, for der halla snøen bratt utfor fjellet i dag. Austavinden hadde endra vinkelen på snøen. Og den var delvis hard. Med litt fuglar i magen gjekk eg bestemt og støtt på tvers over og svinga opp. Puh, var like greitt at eg hadde bestemt meg for å gå ned att Eitreskaret. Der er det ikkje så bratt...
Knipsa som vanleg litt bilder der oppe. Er jo stort sett same motiva frå gong til gong. Men det endrar seg no litt med snø og lys. I dag var det aldeles praktfullt. Sol og blå himmel. Og aust mot skaret og ned bølga snø, skavlar og landskap i flotte formasjonar og skuggar. Nydeleg!
Eg følgde sånn cirka den merka løypa som går frå Massbu og vidare vestover til Nipebu. Det vil seie, det ein ser av den no pga snøen. Dei fleste vardane er nedsnøa, men somme stikk opp. Og litt merke viser på trea ned til sørenden av Krokavatnet.
Det vart litt tyngre utover enn eg hadde tenkt. For som sist eg gjekk her, låg det meir snø på denne sida av fjella enn nordafor. Snøhinna som ikkje bar opp igjen på skaren, var tung å trakke gjennom og dra skorna opp igjen til neste steg.... Her oppe og vestover var det sjølvsagt ski ein skulle hatt. For det var nydelege forhold til det.
Eg kom meg likevel greitt ut på Nipebu. Sveitt, men ved godt mot:-) Og Langevatnet låg drivande kvitt med snø. Det var ingen problem med å gå dette vatnet heller. Kjempegreie! Og vatna ser absolutt ut til å halde på isen til påske.
Eg sat ei stund i solveggen på Nipebu og naut livet. Litt kaloriinntak og litt saft. Det sitla og rann av taket, endå det framleis var ganske tidleg på dag. Praktfullt. Det var som teke ut av ein snutt om draumepåska...
Etter å ha kosa meg der i solveggen ei stund og tenkt over livet, fann eg likevel ut at det var best å ta turen heim igjen til familien. Eg hadde ikkje avtalt å bruke heile dagen heller. Så eg gjekk difor strake vegen over Langevatnet og Nipevatnet til Markavatnet og bilen igjen, og var der ca klokka 13, nesten 6 timar etter at eg starta... Kanontur, verken meir eller mindre! No er det berre å krysse fingrane for vèret til påske...
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
2 kommentarer:
Eg fekk eit spørsmål kvifor eg ikkje brukte ski på denne turen. Vel, Eitrenipa er ikkje det lettaste fjellet å nå på ski. Frå Markavatnet på nordsida er det no snøfritt og stien opp til Leknesvatna er prega av mykje vegetasjon som einer og busker/tre. I tillegg hamrar og sva. Så då hadde det blitt ein time å bere skia.
I tillegg er sjølv oppstigninga på Eitrenipa bratt, og det er ofte skare/is her. Her føretrekkje eg broddar i staden...
Eg må òg innrømme at eg ikkje siglar like godt som før. Like greitt med broddar nedover på skaren i Eitreskaret òg... Men sjølvsagt utover frå Botnatjerna til Nipebu hadde det vore flott med ski, sjølv om det var greitt å gå på skaren med litt snø på òg. I pose og sekk er det ikkje alltid lett å få det...:-)
Det der ser bare så utrolig nydelig ut! Altså fjellet og hytta :-) Tror jeg må en tur dit i løpet av året. Det kribler skikkelig i føttene etter å komme seg på tur nå, og jeg håper på strålende vær i påska!
Legg inn en kommentar