Sportssøndag

Frå tunet heime mot Yndestadfjellet i dag tidleg

Vel, du hugsar sikkert den hostande gjesten min. Av ein eller annan grunn tykte han visst han skulle slå seg til ro i min ringe bolig. Og som hurtig husvarm tok han seg visst til rette over halsekragen og inviterte resten av slekta òg. Så no er alle rom i huset mitt innvadert av ubudne gjestar. Dei kjennest egentleg ut som maur som kravlar over alt, irriterande, søkande, skjønt i silke-boxeren, opphavet til elendet, er det visst fri-sone...

No kunne det jo sjøvsagt ikkje passa betre med ein dag i sofaen med fjernkontroll`n og ta seg av gjestane enn denne søndagen. For maken til elende når det gjeld veiret, kan jo skremme det meste ned frå fjellet. Trur vel neppe det er noko levande der oppe som ikkje held seg i skjul ein slik dag. Vind, regn og skodde så det held. Ikkje berre namteda som faderen brukte, men ofseleg som bestemor mi sa....!

Men søndagen er lang endå, så kven veit? Eit pitte lite veirvindauge på eit par timar er nok for meg - i dag. Men så er det dei hersens gjestane då. Dei bryr seg visst lite om at dei ikkje er velkomne....

heime 1702