Kvitt i kvitt

Mot Staveneset frå Størdal i dag 2/2-08

Det var eit fantastisk morgonlys på fjella då eg gjekk oppover i 09 tida i dag tidleg. Den tidlege morgonsola spegla landskapen i reint gull-skjær. Men ute i havet låg ein mørkeblå vegg....Og då visste ein jo kva som kom...

Eg hadde likevel teke med meg litt ekstra klede, eit par skiver og litt saft i sekken. Tenkte som so at eg kunne gå oppom Toreheia og ta med trimposten etterpå. Men eg ombestemte meg heldigvis under vegs og ville gjere ruta hin vegen. Måtte få med meg fjelltrimposten først....No vart det aldri aktuelt å ta med Toreheia i dag likevel, for vel halveges mot Skylefjellet var det einkvan som slo av lysbrytaren... Brått var alt det fine lyset, blå himmel og sol fordufta. På ein augneblink! Og det begynte å snøe, ikkje berre litt - det lava ned, og det begynte å blåse...Her var det visst berre å komme seg opp på posten og heim igjen med det same. Som så ofte før - veiret kan vere utruleg skiftande på denne tid!

Som sagt så gjort. Ved hytta til Skåren traff eg på Dag Tore og Anita som onsdagskvelden, og litt lenger nede Gisle. Ja Skylefjells-gjengen var i kjømda...:-) Det var jo aldri noko problem å komme seg opp på posten og ned igjen. Men Toreheia er noko anna. Det ligg på 713 moh. Her oppe kan det vere tøft, høgt ute i havgapet!

Det som egentleg var litt irriterande var at når eg nesten var heime var byga over, og sola skein igjen over det kvite Yndestadfjellet....Søren og, fortærande! Eg hadde vel omlag vore på toppen av Toreheia istaden, hadde eg helde fram. Men det var null sikt oppe (sjekk bilde). Det hadde uansett vore ein tøff tur å komme seg opp der. Vel, vel det gjekk ikkje an å få gjort noko med det i ettertid... Det kom dessutan ei alvorleg snøbyge ei stund etterpå (jmfr. den blå veggen ute i havet på hovudbildet) som ikkje hadde vore noko moro å fått på seg på heimvegen...!
Vi får heller håpe på ei solrik helg snart. Tykkjer vi fortener det no!

Skylefjellet 020207