Det er mykje erodert stein på Skålefjellet. I alle slags former. Det er difor lett å byggje vardar. Eg tok meg difor ei tutle med å sette opp nokre nye, og byggje på nokre andre, oppe ved toppen i dag. Det er først og fremst her det trengst pga skodda. Skålefjellet er òg post på fjelltrimmen til hausten, så det er greitt at det er godt merka. Kanskje vil eg òg sette opp nokre refleksstenger slik at det går an å gå etter at det er mørkt.
Eg gjekk ned igjen på austsida i dag. I skaret ved toppen av Nipane. Og deretter nordsida av fjellet. Det er nok sjeldan det går folk og dyr her no, for du må nesten vere lokalkjend for å ta deg nokolunde greitt fram. Det er forresten ei god stund sidan eg sjølv har gått denne ruta.
Under eit lag tidlegare i vår vart eg pratande med Even inne som er geolog, og om det er restar etter eit bogestille frå steinalderen i toppen av skaret (det er nemleg restar av eit bogestille i skaret på hi sida av fjellet ved Mannskaret). Eller om dette berre er ein steingard. Som eit grensemerke, eller til å ha hindra sauene i å ta seg ned på nordsida. Dei er veldig strategiske begge plassane for avskyting av dyr. Interessant er det uansett med slike gamle merke i naturen. Her er eit par foto.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar